Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 lipca 2020 r., sygn. III SA/Łd 381/20

Ewidencja ludności

Dnia 29 lipca 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, Protokolant Sekretarz sądowy Renata Tomaszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2020 roku sprawy ze skargi T. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [ r. Wojewoda ..][...] utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z [...] r. orzekającą o wymeldowaniu T. W. z pobytu stałego w nieruchomości położonej przy ul. B. w W.

Z akt sprawy wynika, że 1 października 2018 r. do organu meldunkowego wpłynął wniosek A. H.-W. o wymeldowanie T. W. z pobytu stałego we wskazanej nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazała w nim, że T. W. nie zamieszkuje pod tym adresem od grudnia 2017 r. i sporna nieruchomość nie stanowi dla niego centrum życiowego od tej daty, a w maju 2018 r. zabrał on ze spornej nieruchomości swoje rzeczy. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że T. W. mieszka w T. w [...], gdzie pracuje, a podczas pobytów w Polsce mieszka w T..

Decyzją z [...] r. Wójt Gminy [...] orzekł o wymeldowaniu T. W. z pobytu stałego.

Od powyższej decyzji T. W. złożył odwołanie, w którym wskazał, że w związku z charakterem wykonywanej pracy posiada kilka centrów życiowych, do których należy zaliczyć T., T. i W.. Do odwołania załączono pozew o przywrócenie posiadania złożony w Sądzie Rejonowym w T. M. 7 grudnia 2018 r. oraz zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa wraz z wnioskiem o ściganie złożone do Prokuratury Rejonowej w T. M. z 19 grudnia 2018 r.

Decyzją z [...] r. Wojewoda [...] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, celem uzupełnienia materiału dowodowego.

W ponownie prowadzonym postępowaniu 28 marca 2019 r. organ I instancji przeprowadził oględziny spornej nieruchomości. Obecna podczas oględzin A. H.-W.oświadczyła, że odwołujący w 2017 r. zabrał większość cennych rzeczy będących jego własnością, a pozostawił te, które nie były mu potrzebne, których nie zabrał pomimo wielu próśb właścicielki nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazała również, że sporna nieruchomość nigdy nie stanowiła centrum życiowego odwołującego, a raczej miejsce, w którym spędzał z rodziną święta i wakacje. Oświadczyła ponadto, że w listopadzie 2018 r. wymieniła zamki.