Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I SA/Bd 145/20

Odpady; Opłaty administracyjne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jarosław Szulc Sędziowie: sędzia WSA Agnieszka Olesińska (spr.) sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Chowańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego [...] na uchwałę Rady Gminy N. W. W. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy oraz ustalenia stawki tej opłaty stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały

Uzasadnienie

W dniu [...] listopada 2015 r. Rada Gminy podjęła Uchwałę nr [...] w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy oraz ustalenia stawki tej opłaty (Dz.Urz. Woj. Kuj.-Pom. poz. 4179). Uchwała ta podlegała kontroli nadzorczej przez Wojewodę [...] i Regionalną Izbę Obrachunkową w B., które nie wydały w ustawowym terminie żadnego rozstrzygnięcia nadzorczego, w związku z czym akt ten po ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] stał się obowiązującym aktem prawa miejscowego.

Pismem z dnia [...] lutego 2020 r. Prokurator Rejonowy Prokuratury Rejonowej B. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Bydgoszczy, za pośrednictwem Rady Gminy, skargę na uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości. Skarżący zarzucił Radzie Gminy istotne naruszenie prawa, tj. art. 6j ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2019 r. poz. 2010 ze zm., dalej jako u.c.p.g.), polegające na przekroczeniu delegacji ustawowej i uzależnieniu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi w gospodarstwie domowym od liczby osób

w nim żyjących.

W ocenie Rady Gminy skarga ta powinna zostać odrzucona, albowiem nie jest spełniona przesłanka wynikająca z art. 58 § 1 pkt 5a p.p.s.a. Zdaniem Rady Gminy P. nie wykazał, że został naruszony jego interes prawny jako wnoszącego skargę na uchwałę stosownie do wymagań przepisu szczególnego. Dalej Rada Gminy podała, że ewentualnie wnosi, o niestwierdzanie nieważności uchwały, ograniczając orzeczenie do wskazania, iż uchwałę wydano z naruszeniem prawa, albowiem jeżeli mamy do czynienia z naruszeniem prawa, to jest to naruszenie nieistotne. W przypadku, gdyby Sąd nie podzielił i tego stanowiska organu, Rada Gminy wniosła o oddalenie skargi z uwagi na jej bezzasadność.