Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 czerwca 2020 r., sygn. II SA/Wa 2547/19

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Ewa-Radziszewska-Krupa (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi A. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego - A. T. kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Skarżący - A. T. wnioskiem z [...] sierpnia 2017r. wystąpił o zastosowanie art. 8a ustawy z 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2019r., poz. 288, zwana dalej: "u.z.e.f."), przedstawiając w uzasadnieniu przebieg swojej służby. Skarżący podkreślił, że przez okres służby w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych był funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej, a funkcjonariuszem w służbie stałej został już pełniąc służbę w Urzędzie Ochrony Państwa. Jego służba przed 12 września 1989r. nie miała nic wspólnego ze zwalczeniem opozycji demokratycznej i była krótkotrwała. Nie dopuścił się naruszenia prawa, nikogo nie skrzywdził i za realizację zadań służbowych po 1990r. był wielokrotnie nagradzany.

2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (zwany dalej: "Ministrem") decyzją z [...] maja 2019r. nr [...] odmówił Skarżącemu wyłączenia stosowania przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a u.z.e.f., podkreślając, że zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i proporcjonalnym służba Skarżącego na rzecz totalitarnego państwa (2 lata, 11 miesięcy i 16 dni) nie można uznać za krótkotrwałą. Prawie trzyletni czas wykonywania zadań i obowiązków nie może być uznany za tymczasowy. Strona mogła w sposób kompleksowy zapoznać się ze specyfiką stawianych przed nią zadań oraz charakterem służby. Zakończenie ww. okresu nastąpiło ponadto nie z woli Skarżącego, lecz z uwagi na likwidację i transformację struktur formacji związanych ze zmianami ustrojowymi w Polsce. Minister nie kwestionował rzetelnego wykonywania zadań przez Skarżącego, ale wskazał, że świadczenie emerytalne wypłacane Skarżącemu nie było podwyższone ze względu na służbę w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 4 maja 2005r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz.U. z 2005r. Nr 86 poz. 734, ze zm.). Argumenty dotyczące otrzymania nagród pieniężnych, wyróżnień i odznaczeń oraz sam charakter zadań realizowanych w jednostkach organizacyjnych ABW i wynikające z niego prawdopodobieństwo zaistnienia sytuacji stanowiących zagrożenie życia i zdrowia, nie mogą być oceniane jako narażenie zdrowia i życia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 pkt 2 u.z.e.f. Informacja dotycząca przebiegu służby, przekazana przez Szefa ABW wskazuje, że pełniona służba nie charakteryzowała się szczególnymi osiągnięciami wyróżniającymi Skarżącego na tle pozostałych funkcjonariuszy.