Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 czerwca 2020 r., sygn. III SA/Wa 382/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski, sędzia WSA Jacek Kaute, Protokolant referent stażysta Agata Szczepanik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi S. Z. i R. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent W. (zwany dalej "Prezydentem W.") decyzją z [...] listopada 2014r. ustalił S.Z. i R.Z. (zwani dalej "Skarżącymi") zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości na 2013 r. w wysokości 42 zł, przyjmując do opodatkowania lokal mieszkalny o pow. 55,80 m2 i grunty pozostałe o pow. 10,37 m2 nieruchomości położonej w W. przy ul. [...].

Pełnomocnik Skarżących w odwołaniu z 5 grudnia 2014r. wniósł o uchylenie ww. decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, gdyż doręczono ją na adres ww. nieruchomości, w której podatnicy nie przebywali i nie wskazywali tego adresu do przesyłania korespondencji. Z decyzji nie wynika, czy w sprawie wszczęto postępowanie podatkowe, bo Skarżącym nie doręczono postanowienie o wszczęciu postępowania. Dodatkowo organ przed wydaniem decyzji nie prowadził postępowania, a Skarżący nie otrzymali zawiadomienia o możliwości wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego na podstawie art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.; dalej "O.p."). Decyzja nie spełnia też wymogów z art. 210 § 4 O.p. i jest całkowicie niezrozumiała, a także w żaden sposób nie można jej skontrolować pod kątem prowadzonego postępowania dowodowego i zweryfikować wyliczeń organu.

Skarżący w piśmie z 22 lutego 2016r. podnieśli, iż w aktach organu podatkowego nie zgromadzono wypisu z rejestru gruntów ww. nieruchomości, więc podatek ustalono w sposób dowolny i uniemożliwiający weryfikację ww. decyzji. Prezydent W. nieprawidłowo obliczył też udział w gruncie i powierzchnię lokalu mieszkalnego. Nieuprawnione były też twierdzenia organu, że doszło do zastępczego doręczenia decyzji, gdy podatnicy nie przebywali pod ww. adresem.