Wyrok WSA w Kielcach z dnia 29 maja 2020 r., sygn. I SA/Ke 108/20

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy inspektor sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 maja 2020 r. sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (Dyrektor) postanowieniem

z (...) nr (...) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z (...) nr (...) w sprawie odmowy uwzględnienia zarzutu prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny oraz zarzutu zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułów wykonawczych z (...) o numerach: (...), wystawionych przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K.

Organ ustalił, że decyzją z (...) nr (...) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. określił J. S. kwotę odsetek na ostatni dzień terminu złożenia zeznania podatkowego za rok 2012, tj. 30 kwietnia 2013 r., od nieuregulowanych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. Postanowieniem z (...) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. nadał ww. decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Postanowieniem z (..) Dyrektor, po rozpoznaniu zażalenia, utrzymał w mocy to postanowienie i jest ono ostateczne w administracyjnym toku instancji.

W oparciu o ww. tytuł prawny organ egzekucyjny - Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w K. prowadził postępowanie egzekucyjne wobec majątku J. S. w oparciu o ww. tytuły wykonawcze. W toku prowadzonej egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny zawiadomieniem z (...) dokonał zajęcia innej wierzytelności pieniężnej z tytułu dostaw, robót, usług, zawartych umów i innych wierzytelności u dłużnika zajętej wierzytelności A. - R. sp. z o.o. z siedzibą w R. Zawiadomienie o powyższym zajęciu wraz z odpisem tytułu wykonawczego doręczono zobowiązanemu (...). Natomiast dłużnik zajętej wierzytelności potwierdził odbiór tego zawiadomienia (...). W wyniku zastosowania ww. środka egzekucyjnego należności objęte ww. tytułami wykonawczymi wraz z należnymi odsetkami i kosztami egzekucyjnymi zostały w całości zaspokojone. Pismem z (...) zobowiązany wniósł zarzuty w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w oparciu o ww. tytuły wykonawcze, tj. zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego oraz zarzut prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny (art. 33 § 1 pkt 8 i 9 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz.U.2019.1438 ze zm.)) dalej "u.p.e.a." Zobowiązany podniósł, że organ egzekucyjny nie dokonał analizy posiadanych informacji o majątku i skierował zajęcia egzekucyjne do tych składników, z których bezpośrednio uzyskiwane są przez stronę środki pieniężne niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Dokonanie bowiem przez organ zajęcia wierzytelności ze wszystkich rachunków bankowych i wierzytelności pieniężnych wynikających ze współpracy z kontrahentami spowodowało całkowity brak dostępu do środków pieniężnych, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Zobowiązany podniósł nadto, że wierzyciel, tj. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego K. wskazał w tytułach wykonawczych adres zobowiązanego: (...) K., ul. O. W ocenie strony z uwagi na zastosowanie środków egzekucyjnych w postaci zajęć rachunków bankowych oraz wszystkich wierzytelności pieniężnych, zastosowanie będzie miał art. 22 § 2 u.p.e.a., tj. właściwość miejscowa winna być ustalona według miejsca zamieszkania zobowiązanego, tj. W., ul. P. P. (...) i w tym przypadku właściwy miejscowo jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego W. - Ś. Postanowieniem z (...) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w K. odmówił uznania za uzasadnione wniesionych przez stronę zarzutów.