Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2020 r., sygn. II SA/Wa 2695/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 marca 2020 r. sprawy ze skargi A. C. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji postanowieniem z dnia [...] września 2019 r. nr [...] działając na podstawie art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, z późn. zm.), stwierdził uchybienie terminu do wniesienia przez A. C. odwołania od rozkazu personalnego nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. z dnia [...] lutego 2019 r. dotyczącego zwolnienia ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r. poz. 161, z późn. zm.). Pismem z dnia [...] grudnia 2018 r. Komendant Wojewódzki Policji w W. poinformował A. C. o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie zwolnienia go ze służby w Policji. Powyższe pismo zostało przesłane wymienionemu na adres zamieszkania ([...]) i wobec niepodjęcia prawidłowo nadanej przesyłki w terminie, zwrócone do nadawcy. Pismem z dnia [...] grudnia 2018 r. zawiadomiono A. C. o przeprowadzeniu w dniu [...] stycznia 2019 r. dowodów z przesłuchań świadków. Powyższe pismo zostało przesłane wymienionemu na adres zamieszkania ([...]) i wobec niepodjęcia prawidłowo nadanej przesyłki w terminie, zwrócone do nadawcy. W notatce służbowej z dnia [...] stycznia 2019 r. ekspert Wydziału Kadr Komendy Wojewódzkiej Policji w W. wskazał, że skontaktował się z A. C. celem ustalenia, czy wymieniony odebrał pismo dotyczące wszczęcia postępowania administracyjnego oraz zawiadomienie o przesłuchaniu świadków. W trakcie rozmowy poinformował go, że zostało wszczęte postępowanie administracyjne w zmierzające do ustalenia, czy zaistniały podstawy do zwolnienia ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji oraz pouczył o przysługujących uprawnieniach, tj. prawie zapoznania się z materiałem dowodowym oraz złożenia wyjaśnień. Jednocześnie zaproponowano dzień [...] stycznia 2019 r. na dokonanie tej czynności w siedzibie organu. A. C. nie skorzystał z przysługujących uprawnień. Zawiadomieniem z dnia [...] stycznia 2019 r. Komendant Wojewódzki Policji w W. poinformował A. C. o zakończeniu czynności dowodowych oraz wskazał, że postępowanie zostanie zakończone do dnia [...] lutego 2019 r. Jednocześnie pouczono stronę o prawie do zapoznania się z materiałem dowodowym. Powyższe pismo zostało przesłane wymienionemu na adres zamieszkania ([...]) i wobec niepodjęcia prawidłowo nadanej przesyłki w terminie, zwrócone do nadawcy. W dniu [...] stycznia 2019 r. A. C. skontaktował się telefonicznie z ekspertem Wydziału Kadr Komendy Wojewódzkiej Policji w W. wskazując nowy termin zapoznania się z aktami sprawy, tj. [...] stycznia 2019 r. Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2019 r. A. C. poinformował, że z przyczyn obiektywnych - zdrowotnych nie jest w stanie zgłosić się w dniu [...] stycznia 2019 r. Wniósł o wyznaczenie nowego terminu zapoznania się z aktami na dzień [...] stycznia 2019 r. A. C. we wskazanym terminie nie skorzystał z przysługujących uprawnień. Komendant Wojewódzki Policji w W., rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...], zwolnił A. C. ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 w związku z art. 45 ust. 1 ustawy o Policji - z dniem [...] marca 2019 r. Decyzji tej, zgodnie z treścią art. 108 § 1 k.p.a., organ nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Powyższy rozkaz personalny został przesłany wymienionemu na adres zamieszkania ([...]) i wobec niepodjęcia prawidłowo nadanej przesyłki w terminie, skutek doręczenia wskazanej decyzji nastąpił, stosownie do art. 44 k.p.a., z upływem dnia 27 lutego 2019 r. Zastępca Naczelnika Wydziału Prezydialnego Komendy Wojewódzkiej Policji w W. w dniu [...] kwietnia 2019 r. w rozmowie telefonicznej poinformował A. C., że nie ma on obowiązku dostarczać kolejnych zwolnień lekarskich, gdyż zgodnie z treścią rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] lutego 2019 r. został zwolniony ze służby w Policji z dniem [...] marca 2019 r. A. C. oświadczył, że nie może zostać zwolniony ze służby, bo "tylko trochę brakuje mu do emerytury i nie można tak postępować z człowiekiem, nic nie odbierał z poczty i nic nie wie", nie będzie niczego rozliczał bo "nikt z nim nie rozmawiał i niczego nie otrzymał". Jednocześnie Zastępca Naczelnika ponowił informację o obowiązkach związanych ze zwolnieniem ze służby. W dniu [...] kwietnia 2019 r. A. C. skontaktował się telefonicznie z ekspertem Wydziału Kadr Komendy Wojewódzkiej Policji w W. Podczas rozmowy wymieniony został poinformowany o konsekwencjach wynikających z art. 44 k.p.a. oraz art. 73 § 1 k.p.a. Jednocześnie wyznaczono trzy terminy przypadające na dzień 6,7, 8 maja 2019 r., w których strona może realizować swoje uprawnienia. Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2019 r. A. C. zwrócił się o pisemne wyjaśnienia, dlaczego od kwietnia na jego konto nie wpływa uposażenie, stwierdził, że nie otrzymał żadnej informacji na temat swojej sytuacji, nie podpisywał przesyłek awizowanych, jak również nie nawiązano z nim w tej sprawie kontaktu. Pismem z dnia [...] czerwca 2019 r. Zastępca Naczelnika Wydziału Kadr Komendy Wojewódzkiej Policji w W. poinformował A. C., że rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] został zwolniony ze służby w Policji z dniem [...] marca 2019 r., a oryginał rozkazu personalnego przesłany został listem poleconym w dniu [...] lutego 2019 r. na wskazany przez niego w raporcie adres zamieszkania. Jednocześnie poinformowano wymienionego o prawie wglądu do akt postępowania administracyjnego w sprawie zwolnienia ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji. Przedmiotowe pismo doręczono A. C. w dniu [...] lipca 2019 r. W dniu [...] lipca 2019 r. wymieniony zapoznał się z aktami postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie. W dniu [...] lipca 2019 r. (data stempla pocztowego) A. C. skierował do Komendanta Głównego Policji odwołanie od rozkazu personalnego Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] oraz złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od powyższego rozkazu personalnego. Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] Komendant Główny Policji odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby. Postanowienie to doręczono stronie w dniu [...] sierpnia 2019 r. Komendant Główny Policji wydał w dniu [...] września 2019 r. postanowienie nr [...] będące przedmiotem niniejszego postępowania, w którym stwierdził, że warunkiem skuteczności czynności procesowej - wniesienia odwołania - jest zachowanie ustawowego terminu do jej dokonania. Skutkiem uchybienia terminu jest ostateczność decyzji. Merytoryczne rozpatrzenie odwołania wniesionego po terminie, który nie został przywrócony, stanowi ponadto rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. KGP podkreślił, że każde uchybienie terminu do wniesienia odwołania powoduje, że organ odwoławczy ma obowiązek stwierdzić to uchybienie, chyba że strona wniosła o przywrócenie uchybionego terminu, zgodnie z art. 58 i n. k.p.a., a wniosek ten został uwzględniony. Ponadto stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia odwołania nie może nastąpić przed ostatecznym rozpatrzeniem wniosku strony o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Przywrócenie terminu wyłącza bowiem możliwość stwierdzenia uchybienia terminu. W przedmiotowej sprawie postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od rozkazu personalnego Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] doręczono stronie w dniu [...] sierpnia 2019 r. i ma ono charakter ostateczny. Koniecznym zatem stało się odniesienie do wniesionego odwołania. W przedmiotowej sprawie rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w W. z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] został przesłany stronie na adres jej miejsca zamieszkania ([...]), lecz nie został on odebrany przez adresata. Przesyłkę tę dwukrotnie awizowano, tj.: pierwsze awizo w dniu 13 lutego 2019 r., drugie awizo w dniu 21 lutego 2019 r. Wobec niepodjęcia prawidłowo nadanej przesyłki w terminie, skutek doręczenia wskazanej decyzji nastąpił, stosownie do art. 44 k.p.a., z upływem dnia 27 lutego 2019 r.Zdaniem organu ustalenie, że decyzja została stronie doręczona, oznacza że strona zapoznała się z jej treścią albo co najmniej zapoznać się mogła. Określone skutki prawne ustawodawca wiąże bowiem ze skutecznym doręczeniem decyzji, a nie z zapoznaniem bądź niezapoznaniem się strony z jej treścią. Przedmiotowe odwołanie zostało wniesione po przekroczeniu czternastodniowego terminu, określonego dla dokonania tej czynności w art. 129 § 2 k.p.a. Organ uznał, że termin do wniesienia odwołania od rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby upłynął w dniu 13 marca 2019 r. Decyzja stała się ostateczna w dniu 14 marca 2019 r.