Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2020 r., sygn. VII SA/Wa 2048/19
Budowlane prawo
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik, , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2020 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2019 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2019 r., znak: [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o.o. od decyzji Wojewody [...] z [...] stycznia 2019 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu podjętego orzeczenia organ wskazał, że decyzją z [...] stycznia 2019 r., znak: [...], Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia, na wniosek [...] Sp. z o.o., nieważności decyzji Starosty [...] z [...] maja 2008 r., Nr [...], znak: [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej [...] pozwolenia na przebudowę i rozbudowę budynku produkcyjnego na bowling-bar, restaurację i pensjonat na działce nr ew. [...], przy ul. [...], w miejscowości [...] (zmienionej decyzjami Starosty [...] z [...] stycznia 2009 r., Nr [...], znak: [...], oraz z [...] lutego 2010 r" Nr [...], znak: [...]). Odwołanie od ww. decyzji do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, w ustawowym terminie, złożyła [...] Sp. z o.o.
Rozpoznając odwołanie Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego podniósł, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia stanowi wyjątek od przyjętej przez ustawodawcę w art. 16 § 1 k.p.a. zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Stwierdzenie nieważności takich rozstrzygnięć może nastąpić wyłącznie w przypadkach przewidzianych w art. 156 § 1 k.p.a.
Organ wskazał, że przedmiotem spornej inwestycji jest przebudowa i rozbudowa budynku produkcyjnego na bowling-bar, restaurację i pensjonat na działce nr ew. [...], przy ul. [...], w miejscowości [...]. Zgodnie z brzmieniem przepisów art. 32 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity - Dz. U z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 wg stanu na dzień wydania kontrolowanej decyzji), pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Stosownie zaś do treści przepisów art. 33 ust. 2 pkt 2 i 3 Prawa budowlanego, powyższe dokumenty inwestor winien dołączyć do wniosku o pozwolenie na budowę. Inwestorzy [...] wraz z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę, złożyli oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością (działka nr ew. [...]) na cele budowlane. Ponadto, inwestorzy uzyskali decyzję Wójta Gminy [...] z [...] grudnia 2007r., znak: [...], ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji określonej jako "przebudowa budynku po zakładzie produkcyjnym na bar + bowling, restaurację i hotel" do realizacji na działce nr ew. [...], zlokalizowanej w miejscowości [...], gmina [...] (zmienioną decyzją Wójta Gminy [...] z [...] lutego 2008 r.).Tym samym nie doszło do rażącego uchybienia przywołanym wyżej przepisom art. 32 ust. 4 pkt 1 i 2 oraz art. 33 ust. 2 pkt 2 i 3 Prawa budowlanego.