Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. I SA/Po 807/19

Podatek od nieruchomości

Dnia 5 lutego 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2020 roku sprawy ze skargi [...] S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wysokości nadpłaty i określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za okres od 2012 r. do września 2017 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] września 2019 r. [...]" S.A. w [...] wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] lipca 2019 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza [...] z [...] marca 2019 r. nr [...], określającą wysokość podatku od nieruchomości od magazynów soli za lata od 2012 r. do września 2017 r. w kwocie [...]zł oraz odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w kwocie [...]zł.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle stanu faktycznego sprawy, w której spółka w październiku 2017 r., składając korekty deklaracji podatkowych, wniosła o stwierdzenie nadpłaty z tytułu podatku od nieruchomości oraz zwrot nadpłaty w kwocie [...]zł za okres od 2012 r. do września 2017 r. na skutek wyłączenia z podstawy opodatkowania: w kategorii "budynki" obiektów nie spełniających definicji budynku - magazynów namiotowych oraz opodatkowaniem ich elementów budowlanych w kategorii "budowle"; w kategorii "budowle" linii kablowych umieszczonych w kanalizacji kablowej; w kategorii "budynki" obiektu niespełniającego definicji budynku - wiaty oraz opodatkowanie go w kategorii "budowle". Dodatkowo skarżąca powołała się na interpretację indywidualną Burmistrza [...] z [...] sierpnia 2017 r.

Postanowieniem z [...] stycznia 2018 r. Burmistrz wszczął postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty i określenia w tym zakresie wysokości zobowiązania podatkowego. Wniosek skarżącej nie budził wątpliwości organu w zakresie wyłączenia z podstawy opodatkowania linii kablowych w kategorii "budowle" umieszczonych w kanalizacji kablowej oraz wyłączenia wiaty z podstawy opodatkowania w kategorii "budynki", a opodatkowanie jej w kategorii "budowle". Natomiast w kwestii hal namiotowych zaistniały wątpliwości czy spełniają one definicję budynku czy też są budowlami w myśl art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95 poz.613 ze zm.; dalej: "u.p.o.l."). W marcu 2018 r., w obecności przedstawicieli i pracowników skarżącej, organ przeprowadził oględziny spornych obiektów magazynowych. Skarżąca przedłożyła ekspertyzę prywatną dotyczącą kwalifikacji prawnej ww. obiektów budowlanych oraz opinię rzeczoznawcy budowlanego w specjalności architektonicznej w przedmiocie oceny istnienia możliwości przeniesienia namiotów (stelaż + membrana) w inne miejsce bez ich uszkodzenia.