Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2020 r., sygn. I SA/Wr 806/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska (sprawozdawca) Sędziowie: sędzia WSA Maria Tkacz - Rutkowska sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 14 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A spółki z o.o. z siedzibą w J. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r., nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. odmówił A sp. z o.o. z siedzibą w J. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] r., nr [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014 r. w wysokości 124.596,00 zł.

W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy wskazał, że ww. decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] r. została wysłana przez organ I instancji (za pośrednictwem poczty), zgodnie z art. 151 §1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: O.p.) na adres ówczesnej siedziby A sp. z o.o. z siedzibą w J. (dalej: Spółka, Skarżąca), tj. na adres B., ul. [...] i doręczona z uwzględnieniem wymogów z art. 144, art. 150 i art. 151 O.p. w dniu 26 października 2016 r.

W dniu 20 maja 2019 r. wpłynął do Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania wraz z odwołaniem od ww. decyzji złożonym przez prezesa zarządu A sp. z o.o. z siedzibą w J. - D. S.. W uzasadnieniu wniosku o przewrócenie terminu do wniesienia odwołania wskazano, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy Spółki i działającego w jej imieniu prezesa zarządu - D. S.. Prezes zarządy Spółki podniósł, że przed 23 kwietnia 2019 r. nie miał wiedzy o istnieniu przedmiotowej decyzji, która stała się ostateczna. W Urzędzie Skarbowym w J. w dniu 23 kwietnia 2019 r., w drodze pomocy prawnej, odbyło się końcowe zaznajomienie obrońcy D. S. z aktami postępowania prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w B.. Dopiero wtedy obrońca powziął wiedzę o istnieniu i treści przedmiotowej decyzji. Termin ten jest równocześnie pierwszą możliwą datą do zapoznania się przez stronę skarżącą z treścią decyzji. Podniesiono też, że nie był możliwy odbiór korespondencji pod adresem B. ul. [...], gdyż w dacie doręczenia (awizowania) przesyłki Spółka nie funkcjonowała pod wskazanym adresem, co miał potwierdzić ówczesny prezes zarządu Spółki A. K., a także zeznania złożone przez A. R. w dniu 6 września 2017 r., z których wynika, że jeszcze w 2014 r. dokumenty Spółki zostały odebrane od świadka i przedsiębiorstwo zostało przeniesione. Strona skarżące twierdzi, że w dacie wydania i doręczenia ww. decyzji faktyczna siedziba Spółki mieściła się w województwie p. (L. [...], gm. D.), co Spółka w sposób wystarczający ujawniła organom podatkowym. Powołując się na art. 151 O.p., Spółka stwierdził, że jeśli organ podatkowy miał wiedzę o biurze Spółki w miejscowości L., to był zobowiązany podjąć próbę doręczenia decyzji na ten adres.