Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Wa 1904/19

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Andrzej Wieczorek, Asesor WSA Karolina Kisielewicz (spr.), Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi H. C. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

H.C. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2019 r. (nr [...]) o odmowie wyłączenia stosowania wobec niego art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej, Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm.).

Z okoliczności faktycznych sprawy ustalonych przez organ administracji i przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia wynika, że H.C. w dniu 15 sierpnia 2017 r. zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z wnioskiem o wyłączenie stosowania wobec niego art. 15c i art. 22a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, na podstawie art. 8a tej ustawy, uzasadniając wniosek krótkotrwałością służby przed 30 lipca 1990 r. oraz przebiegiem służby pełnionej w demokratycznej Polsce.

Wnioskodawca we wniosku opisał przebieg swojej służby. H.C. podał, że w okresie od [...] lipca 1977 r. do [...] czerwca 1978 r. (11 miesięcy) odbył zasadniczą służbę wojskową. W dniu [...] października 1987 r., rozpoczął służbę w Służbie Bezpieczeństwa w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych w [...] (początkowo w Wydziale [...] a następnie w Wydziale [...]). W dniu [...] sierpnia 1990 r. został przyjęty do służby w Policji, którą pełnił nieprzerwanie do [...] lutego 2003 r. (w Wydziale [...] Komedy Wojewódzkiej Policji w [...], a następnie, od [...] stycznia 1999 r., w Wydziale [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...]). H.C. podniósł, że swoje obowiązki wykonywał zgodnie z prawem, nikogo nie prześladował. Był funkcjonariuszem bezpartyjnym, nie odbył szkolenia resortowego, a z opinii Naczelnika Wydziału [...] WUSW w [...] wynika, że nie był "w pełni zaadaptowany do pracy w MSW", nie został skierowany na Studium Oficerski [...] w [...]. Wnioskodawca dodał, że po 1990 r. rzetelnie wykonywał zadania i obowiązki w służbie, o czym świadczą otrzymywane awanse w służbie (do stopnia [...] Policji), nagrody i podwyżki uposażenia, szczegółowo wymienione we wniosku. H.C. podniósł ponadto, że w 2003 r. został zaliczony do II grupy inwalidzkiej z powodu stanu zdrowia mającego związek ze służbą. W konkluzji stwierdził, że obniżenie mu emerytury i renty inwalidzkiej jest dla niego krzywdzące.