Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Kr 1471/19
Czystość i porządek
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Magda Froncisz (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków Nowa - Huta w Krakowie na uchwałę Nr XVI/111/2016 Rady Gminy Koniusza z dnia 16 czerwca 2016 r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Koniusza skargę oddala.
Uzasadnienie
Prokurator Rejonowy Kraków - Nowa Huta w Krakowie wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr XVI/111/2016 Rady Gminy Koniusza z dnia 16 czerwca 2016 r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Koniusza, wnosząc - w powołaniu się na przepis art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - o stwierdzenie nieważności w części opisanej w §13 oraz §14 ust. 2 załączonego do niej Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Koniusza.
Skarżący zarzucił istotne naruszenie przepisów prawa, a to art. 7 i 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zw. § 118 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej poprzez:
- przekroczenie zakresu upoważnienia ustawowego i powtórzenie w §13 ust. 1 załączonego do uchwały Regulaminu treści przepisu art. 4 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zapisu, zgodnie z którym utrzymywanie zwierząt domowych nie może stanowić zagrożenia lub uciążliwości dla ludzi;
- ustanowienie w §13 ust. 2 Regulaminu normy nakazującej prowadzenie psa na smyczy lub kagańcu oraz dozwalającej zwolnienie zwierząt z uwięzi na obszarze mało uczęszczanym przez ludzi;