Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Wa 1287/19

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant referent stażysta Adrianna Siniarska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2019 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ"), działając na podstawie przepisu art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy") odmówił wyłączenia stosowania wobec R.K. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji doszło w następującym stanie faktycznym.

Skarżący R.K. wnioskiem z dnia [...] września 2017 r. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy i wydanie na podstawie wskazanego przepisu decyzji administracyjnej w sprawie wyłączenia stosowania wobec niego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

W uzasadnieniu wniosku skarżący przedstawił szczegółowo przebieg swojej służby oraz realizowane w ramach jej przebiegu zadania. Skarżący podniósł, iż w dniu [...] grudnia 1986 r. wstąpił do służby w SB i został przydzielony na stanowisko inspektora Wydziału [...], gdzie zajmował się m. in. środowiskami mniejszości narodowych. Skarżący podniósł, iż w tym czasie nie stosował żadnych działań represyjnych ani przemocy wobec lokalnej opozycji i zawsze kierował się zasadami moralnymi. Skarżący wskazał, że w 1990 r., po pozytywnej weryfikacji, wnioskodawca otrzymał propozycję kontynuowania służby w Policji. Skarżący dodał, że służbę w Policji rozpoczął w Wydziale [...] Komendy Rejonowej Policji w [...] na stanowisku młodszego specjalisty. Skarżący zaznaczył, iż swoje obowiązki wykonywał rzetelnie i z pełnym zaangażowaniem. Dalej, skarżący wskazał, że w dniu [...] września 1997 r. skarżący objął stanowisko Naczelnika [...] przy Komendzie Miejskiej Policji w [...]. Skarżący stwierdził, iż przez kolejne lata służby wzorowo wywiązywał się ze swoich zadań, szczególny nacisk położył na funkcję [...] swojej placówki - organizował liczne zajęcia i konferencje skupiające się na problemach nieletnich zagrożonych demoralizacją, skarżący starał się również uświadamiać lokalną społeczność o współczesnych zagrożeniach, jak miał także na celu podnieść świadomość prawną obywateli. Strona skarżąca zaznaczyła, że przeszła na emeryturę w 2006 r.