Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Wa 1763/19

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędzia WSA Joanna Kube, Protokolant Referent stażysta Joanna Mazur po rozpoznaniu na rozprawie dniu 19 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi małoletnich D. M., N. M. i D. M. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową I. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] maja 2019 r. nr[...], na podstawie 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270, z późn. zm.); zwanej dalej ustawą o emeryturach i rentach z FUS, odmówił małoletnim D. M., N. M. i D.M. reprezentowanym przez przedstawiciela ustawowego I. P. przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że zgodnie z powołanym wyżej przepisem, świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Podał, że do przyznania świadczenia w drodze wyjątku muszą być spełnione łącznie wszystkie warunki wskazane w powołanym przepisie, a brak jednego z nich powoduje niemożność przyznania tego świadczenia. Wskazał, że renta rodzinna jest pochodną świadczenia osoby zmarłej. W pierwszej kolejności zatem bada się uprawnienia, jakie przysługiwałyby osobie zmarłej, a następnie wnioskodawcy - członka rodziny po osobie zmarłej.