Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. III SA/Wa 527/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Jacek Kaute, sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant sekretarz sądowy Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2019 r. sprawy ze skargi S. sp. j. z siedzibą w N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] września 2018 r. nr [...]; 2) umarza postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy S. z dnia [... stycznia 2016 r. nr [...] 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz S. sp. j. z siedzibą w N. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. (dalej SKO) stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy S. (dalej wójt) z [...] stycznia 2016 r. wydanej w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2016 r., należnego od S. sp. j. (dalej spółka, podatnik lub skarżąca).

W uzasadnieniu decyzji SKO podało, że wójt zastosował błędną stawkę podatku od nieruchomości. Nieprawidłowo bowiem przyjął, że część tej nieruchomości nie jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, a więc działał z naruszeniem przepisu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r., poz.1445 ze zm., dalej Upol). SKO wskazało, że na podstawie tego przepisu, grunty znajdujące się w posiadaniu przedsiębiorcy uznaje się za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, co oznacza, iż podlegają one opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek przewidzianych dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, a także z pominięciem danych wynikających z tej ewidencji. Oznaczało to, że decyzja wójta została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a więc jest dotknięta wadą określoną w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (DZ. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej Op).