Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. I SA/Gl 616/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant starszy referent Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Prokuratury Okręgowej w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2008 r. uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Prokurator Prokuratury Okręgowej w K. wniósł skargę na ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z [...] r., nr [...].

Wymienioną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO lub Kolegium) ‒ działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.; dalej: O.p.) ‒ po rozpatrzeniu odwołania podatnika A S.A. z siedzibą w W. (dalej: Spółka lub skarżąca) od decyzji Prezydenta Miasta K. z [...] r., nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 r.:

1) uchyliło w całości decyzję organu I instancji określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 r. w kwocie [...] zł;

2) określiło wysokość tego zobowiązania w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy przede wszystkim zasygnalizował, że zobowiązanie podatkowe nie uległo przedawnieniu (powołał art. 70 § 6 pkt 2 i § 7 pkt 2 O.p.) i wyjaśnił, iż jego poprzednia decyzja z [...] r. została uchylona wyrokiem tut. Sądu z 9 kwietnia 2014 r., I SA/Gl 42/14; skarga kasacyjna Spółki została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 września 2016 r., II FSK 2699/14. Sądy obu instancji były zgodne, że niezbędna jest analiza sprawy w związku z wydaniem w dniu 3 lutego 2014 r. uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny, sygn. akt II FPS 11/13. Uznały, że kontrowersje zarówno co do formy, jak i meritum sporu dotyczącego kontenerów telekomunikacyjnych winny prowadzić do rozważenia przez organ odwoławczy przeprowadzenia rozprawy administracyjnej, której celem winno być skonfrontowanie stanowisk stron i biegłych oraz przedkładanych przez Spółkę i organ I instancji środków dowodowych na sporne w sprawie okoliczności faktyczne i prawne. Sądy obu instancji nie podzieliły natomiast zarzutów dotyczących naruszenia art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm., dalej u.p.o.l.), stwierdzając, że podatkiem od nieruchomości należy objąć linie telekomunikacyjne kablowe (światłowodowe) położone w kanalizacji kablowej.