Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. I SA/Gl 803/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela (spr.), Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant starszy referent Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2019 r. sprawy ze skargi Województwa [...] na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację; 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. Województwo [...] (dalej skarżący lub Województwo) wniosło skargę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. Zaskarżona interpretacja wydana została na gruncie następującego stanu sprawy.

2.1. W dniu 13 lutego 2019 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Województwa za podatnika VAT w związku z utratą z mocy prawa własności działek nr [...] w zamian za odszkodowanie oraz stwierdzenie czy działało ono jako organ władzy publicznej.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Województwo [...] jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Na podstawie decyzji z dnia [...]r., Wojewoda Śląski stwierdził nabycie przez Województwo [...] z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. nieodpłatnie prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa, zajętej pod drogę wojewódzką nr [...] relacji: [...], położonej w gminie K. Nabycie nastąpiło na podstawie art. 60 ust 1 i 3 w związku z art 103 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U z 1998 r. Nr 133 poz. 872, ze zm.) oraz art. 2a ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 19 poz. 115, ze zm.). Zgodnie z art. 60 ust. 1 pierwszej z ww. ustaw, mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych przejmowanych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie przepisów ustawy kompetencyjnej oraz przepisów niniejszej ustawy, z tym dniem staje się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Na podstawie art. 103 ust. 1 tej ustawy, Rada Ministrów w dniu 15 grudnia 1998 r. wydała rozporządzenie w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. z 1998 r., Nr 160, poz. 1071). W załączniku nr 2 wymieniono jako drogę wojewódzką drogę [...] relacji: [...]. Stosownie do art. 2a ustawy o drogach publicznych, drogi wojewódzkie stanowią od dnia 1 stycznia 1999 r. własność właściwego samorządu województwa. Skoro nabycie nastąpiło nieodpłatnie, Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.