Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 28 października 2019 r., sygn. II SA/Kr 149/18

Odrzucenie zażalenia

Dnia 28 października 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz po rozpoznaniu w dniu 28 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia E. D. i B. D. od zarządzenia z dnia 1 kwietnia 2019 r. o pozostawieniu bez rozpoznania pisma skarżącego E. D. z dnia 4 stycznia 2019 r. w sprawie ze skargi E. D. i B. D. na decyzję Wojewody [...] z dnia 21 listopada 2017 r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia I. odrzucić zażalenie; II. zwrócić skarżącym E. D. i B. D. kwotę 104 zł (słownie: sto cztery złote) tytułem zwrotu kwoty uiszczonego wpisu od zażalenia oraz nadpłaconej opłaty kancelaryjnej.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę E. D. i B. D. na decyzję Wojewody z dnia 21 listopada 2017 r. (znak: [...]) w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.

W następstwie rozpoznania wniosku E. D. i B. D. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, postanowieniem z dnia 14 czerwca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił przedmiotowy wniosek.

Następnie po rozpoznaniu zażalenia E. D. i B. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 czerwca 2018 r., Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 24 października 2018 r. (sygn. akt I OZ 997/18) uchylił zaskarżone postanowienie, wskazując na konieczność rozpoznania pisma skarżących z dnia 27 kwietnia 2018 r., jako dwóch oddzielnych wniosków o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, czemu należało dać wyraz w dwóch różnych punktach sentencji lub w dwóch różnych postanowieniach. Jednocześnie w odniesieniu do wniosku E. D., Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę, iż jego odrzucenie było przedwczesne, gdyż na podstawie nadesłanych przez skarżącego kart informacyjnych ze szpitala niemożliwe było jednoznaczne stwierdzenie czy był on w stanie od razu po wypisaniu z placówki medycznej złożyć skutecznie przedmiotowy wniosek o przywrócenie terminu i w tym zakresie należało uprzednio wezwać skarżącego E. D. do wskazania daty ustania przyczyny uchybienia terminu uzupełnienia braków formalnych skargi i uprawdopodobnienia okoliczności na tę datę wskazujących, np. poprzez ujawnienie przyczyny pobytu w szpitalu (jeżeli skarżący zechce ją ujawnić), czy też przedłożenie stosownych zaświadczeń lub zaleceń od lekarza po wypisaniu ze szpitala, a także udzielenia wyjaśnień, czy miał świadomość braków, do uzupełnienia których był wzywany oraz czy zlecił komuś dbanie o jego sprawy i wykonywanie wezwań sądu, których nie musiał on wykonywać osobiście.