Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 września 2019 r., sygn. II SA/Kr 360/19

Wywłaszczanie nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie: WSA Magda Froncisz (spr.) WSA Tadeusz Kiełkowski Protokolant: starszy sek. sądowy Beata Stefańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2019 r. sprawy ze skarg K. B., E. C. i A. B. na decyzję Wojewody z dnia 20 lutego 2019 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu udziału w nieruchomości skargi oddala.

Uzasadnienie

Starosta Powiatu K. decyzją z 23 maja 2005 r., znak: [...], na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r., nr 261, poz. 2063 ze zm.; obecnie Dz.U. z 2018 r., poz. 2204), dalej "u.g.n.", po rozpoznaniu wniosku A. B., K. B., E. G., R. G., E. C., I. C., R. K., J. S.-J., G. M., W. M., L. M., J. D. oraz K. K. (byłego współwłaściciela i spadkobierców pozostałych współwłaścicieli) o zwrot wywłaszczonej nieruchomości - orzekł o odmowie zwrotu działek nr [...] o powierzchni 2,9683 ha, nr [...] o powierzchni 0,4366 ha i nr [...] o powierzchni 0,0118 ha, położonych w K. w obr. [...] jednostce ewidencyjnej K., obj. księgą wieczystą nr [...]

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że ww. nieruchomość, stanowiąca zespół pałacowo-parkowy o nazwie "W D.", została częściowo nabyta na rzecz Skarbu Państwa na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego 12 lipca 1985 r. w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r., nr 10, poz. 64 ze zm.), dalej "ustawa z 12 marca 1958 r." oraz art. 33 i art. 34 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz.U. z 1962 r., nr 10, poz. 48 ze zm.), dalej "ustawa o ochronie dóbr". Pozostałe udziały tej nieruchomości, należące do nieznanego z miejsca pobytu S. Z., zostały wywłaszczone na mocy decyzji Urzędu Dzielnicowego K.-K. z 26 lipca 1985 r., również na podstawie wymienionych ustaw. Zarówno w umowie, jak i w decyzji wywłaszczeniowej, jako cel przejęcia nieruchomości podano ochronę zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego na W. J., w skład którego wchodzi budynek pałacu, oficyny i otaczający je park, przed zniszczeniem, uszkodzeniem i dewastacją (taki cel uwidoczniony był w decyzji z dnia 9 lipca 1985 r. zastępcy Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K.). Zdaniem organu I instancji nieruchomość nie stała się zbędna na cel określony w decyzji wywłaszczeniowej (umowie nabycia nieruchomości) przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego. W latach 1985-1990 opracowano dokumentację projektową, w latach 1990-1995 wydana została decyzja o pozwoleniu na wykonanie prac remontowo-konserwatorskich, a począwszy od 1995 r. sukcesywnie dokonywano odbiorów końcowych wykonanych robót.