Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 września 2019 r., sygn. II SA/Bd 400/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak asesor WSA Katarzyna Korycka Protokolant starszy sekretarz sądowy Dominika Znaniecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2019 r. sprawy ze skargi S. S. oraz J. S. - następcy prawnego zmarłego A. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. A. S. i S. S., zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy uchwałę Rady Miasta Torunia z dnia 26 czerwca 2014 r., nr 788/14, zatwierdzającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) dla obszaru w rejonie ulic Popiela i Rusa w Toruniu, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości lub w części w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem 79.07-MN6 oraz zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania. Uchwale zarzucili naruszenie:

- art. 140 k.c. poprzez uwzględnienie w m.p.z.p. inwestycji na terenach sąsiadujących z nieruchomością skarżących, skutkującej ograniczeniem ich w sposobie czynienia użytku z dotychczas przysługujących uprawnień,

- art. 140 k.c. w związku z art. 144 k.c. poprzez umożliwienie na podstawie realizacji założeń m.p.z.p. działań, które ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych, zakłócają korzystanie nieruchomości sąsiednich, poprzez uwzględnienie w m.p.z.p. inwestycji na terenach sąsiadujących z nieruchomością skarżących, skutkującej ograniczeniem ich w sposobie czynienia użytku z dotychczas przysługujących uprawnień,

- art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. u.p.z.p., poprzez uchwalenie m.p.z.p. niezgodnego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Torunia, poprzez stwierdzenie przez Radę Miasta Torunia, że m.p.z.p. nie narusza ustaleń tego studium, rażącą niezgodność m.p.z.p. z przepisami powszechnie obowiązującego prawa,