Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 sierpnia 2019 r., sygn. I SA/Wr 486/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie: sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi "A"S. A. we W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych: I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej "A" S. A. we W. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z [...] 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za nieprawidłowe stanowisko "A" S.A. z/s we W. dotyczące wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynikało z akt sprawy skarżąca wystąpiła o wydanie ww. interpretacji indywidualnej dotyczącej ustalenia limitu powyżej, którego powinna wyłączyć w danym roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego. W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podała, że jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), ponosiła w roku podatkowym 2018 i będzie ponosić w latach następnych koszty finansowania dłużnego, określone w art. 15c ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: "ustawa o CIT"), takie jak odsetki od zaciągniętych pożyczek i kredytów. W związku z tym powzięła wątpliwość, co do zakresu zastosowania art. 15c ust. 14 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym "przepisu ust. 1 nie stosuje się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.000.000 zł".

Na tle opisanych faktów pytała czy przepisy art. 15c ust. 1 i ust. 14 ustawy o CIT należy interpretować w ten sposób, że wyłączeniu z kosztów podatkowych podlegają koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej przekraczają łączną kwotę sumy 3.000.000 zł oraz 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej ?