Wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 sierpnia 2019 r., sygn. I SA/Ke 143/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.), Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi K.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K.na rzecz K.S. kwotę 697 złotych (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. decyzją z [...] nr [...] utrzymał w mocy decyzję własną z [...]

nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] nr [...]

W uzasadnieniu Dyrektor wskazał, że istotą sprawy jest ocena czy

w odniesieniu do decyzji z [...] nr [...] zaistniały przesłanki stwierdzenia nieważności. Decyzja ta została wydana w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] nr [...] dotyczącej określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym. Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji [...] został złożony przez K. i W.S. W ocenie strony decyzja z [...] została wydana bez podstawy prawnej, z rażącym naruszeniem prawa oraz została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie.

Odnosząc się do pierwszej z przesłanek (247 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej) Dyrektor wyjaśnił, że organ podatkowy powinien podać w decyzji (postanowieniu) podstawę prawną, która daje mu legitymację prawną do wydania tego aktu

(art. 210 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej). W analizowanym przypadku podstawę prawną decyzji z [...] nr [...] stanowi art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, natomiast podstawa prawna decyzji nr [...] utrzymanej w mocy powyższą decyzją, to art. 247 § 2 Ordynacji podatkowej. W decyzji nr [...], organ podatkowy prawidłowo przywołał podstawę prawną oraz w pełni uzasadnił przyczyny utrzymania w mocy poprzedzającej ją decyzji z [...].