Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 lipca 2019 r., sygn. II SA/Rz 215/19

Inne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Zaborniak Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Marcin Kamiński /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2019 r. sprawy ze skargi T. M. S. na decyzję Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi T. M. S. (skarżący) jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (Szef Urzędu) z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję własną z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

Stan faktyczny i prawny sprawy ze skargi na powyższą decyzję przedstawia się następująco:

Decyzją z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] Szef Urzędu odmówił skarżącemu potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

Jako podstawę prawną decyzji Szef Urzędu podał art. 5 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (ustawa z dnia 20 marca 2015 r.).

W uzasadnieniu decyzji Szef Urzędu wskazał, że skarżący złożył wniosek o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych na podstawie ustawy z dnia 20 marca 2015 r.

Dalej organ wyjaśnił, że Szef Urzędu potwierdza status działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych w przypadku, gdy przedstawiona przez stronę okoliczność spełnia przesłankę z art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. i zostanie potwierdzona materiałem dowodowym, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 3 pkt 1) ustawy z dnia 20 marca 2015 r.