Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 lipca 2019 r., sygn. III SA/Gl 459/19

Administracyjne postępowanie; Broń i materiały wybuchowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Małgorzata Herman, Protokolant Specjalista Anna Wandoch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2019 r. sprawy ze skargi T. M. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odebrania za pokwitowaniem broni palnej z amunicją oraz pozwolenia na broń oddala skargę.

Uzasadnienie

W skardze z 8 marca 2019 r. skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, T.M., (dalej: strona, skarżący) działający przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżył czynność materialno-techniczną z zakresu administracji publicznej z dnia [...] r. polegającą na odebraniu mu broni palnej myśliwskiej do celu łowieckiego wraz z nabojami oraz z pozwoleniem na broń. Czynności tej zarzucił naruszenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. przepisów prawa materialnego, a to:

1) art. 19 ust. 1a w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz.1839 ze zm., dalej: ustawa o broni, lub "u.o.b." albo też: ustawa) poprzez jego błędną wykładnię wyrażającą się w przyjęciu, iż do odebrania za pokwitowaniem broni wraz z amunicją i dokumentami potwierdzającymi legalność posiadania broni w oparciu o dyspozycję w/w przepisów wystarczające jest wystąpienie przesłanki w postaci toczenia się postępowania karnego wobec osoby posiadającej broń, co skutkowało bezzasadnym odebraniem skarżącemu broni palnej myśliwskiej wraz z amunicją i dokumentem potwierdzającym legalność posiadania broni, albowiem dokonanie zaskarżonej czynności materialno - technicznej wskutek przyjęcia takiej optyki przez organ nastąpiło w sposób automatyczny właściwy dla normy prawnej stanowiącej o obligatoryjności działania organu administracyjnego, podczas, gdy wskazana wyżej norma ma li tylko charakter fakultatywny, zaś jej zastosowanie jest dopuszczalne wyłącznie wówczas, gdy zachodzi obawa, iż podejrzany o popełnienie przestępstwa z art. 15 ust. 1 pkt 6 u.o.b. stanowiłby zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego albo dla wolności i praw innych osób, co w realiach przedmiotowego stanu faktycznego nie zostało względem skarżącego wykazane;