Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 czerwca 2019 r., sygn. VII SA/Wa 38/19

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Groński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Antas, sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Protokolant spec. Eliza Jędrasik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2018 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę

Uzasadnienie

Starosta K. decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...], zatwierdził projekt budowlany i udzielił PHU "[...]" E. i J. S. s.c. pozwolenia na budowę samodzielnej stacji gazowej z dwoma zbiornikami do magazynowania gazu o pojemności 5m3 i łącznej pojemności do 10m3 oraz z zadaszonym stanowiskiem do samodzielnego tankowania pojazdów - na działce nr ew. [...], położonej w obr. "[...]" w K.

Wnioskiem z dnia 27 października 2019 r. A. B. wystąpiła o stwierdzenie nieważności wskazanej wyżej decyzji. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że, w jej ocenie, decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa polegającym na wydaniu decyzji: bez przeprowadzenia postępowania w zakresie ochrony środowiska, w tym bez decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, tj. z naruszeniem art. 59 ust.1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko, bez uwzględnienia w projekcie zagospodarowania terenu przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie, bez poczynienia ustaleń czy miejsce, w którym mają stanąć zbiorniki z gazem, jest oddalone w wystarczającej, tj. spełniającej wymagania § 76 ww. rozporządzenia, odległości od budynków mieszkalnych; z naruszeniem przepisu art. 35 ust. 1 i art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane. Ponadto A. B. podała, że organ administracji prowadząc postępowanie w sprawie pozwolenia na budowę postanowieniem z dnia [...] marca 2014 r. wezwał inwestora do dostarczenia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko. Postanowienie nie zostało jednak w żaden sposób zrealizowane, ponieważ organ uznał następnie za wystarczającą lakoniczną opinię projektanta zawartą w części opisowej projektu zagospodarowania terenu, która nie spełniała jednak wymogów ustawy z dnia 3 października 2008 r.