Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 maja 2019 r., sygn. I SA/Po 20/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2019 r. sprawy ze skargi [...] Spółka Jawna na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 19 lutego 2018 r. X. Sp. j. (dalej jako: "spółka" lub "skarżąca") wystąpiła do Wójta Gminy [...] o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres od stycznia do września 2013 r. w kwocie [...]zł. Wraz z wnioskiem złożyła skorygowaną deklarację na podatek od nieruchomości za okres od stycznia do września 2013 r.

W argumentacji wniosku spółka wskazała, że złożenie korekty deklaracji na podatek od nieruchomości znajduje pełne uzasadnienie w wyrokach Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 grudnia 2017 r. o sygn. akt SK 13/15 i z dnia 13 grudnia 2017 r. o sygn. akt SK 48/15. Opierając się na treści wskazanych orzeczeń spółka stwierdziła, że błędnie opodatkowała silosy uznając je za budowle, w sytuacji gdy spełniają one kryteria budynków, albowiem są to obiekty trwale związane z gruntem, wydzielone za pomocą przegród budowlanych, mają fundamenty i dach.

Wójt Gminy [...] decyzją z dnia [...] r., nr [...], odmówił spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2013 r.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji, opierając się na dokumentacji budowlanej opodatkowanych obiektów, opinii z dnia 4 lipca 2018 r. sporządzonej przez biegłego z dziedziny budownictwa S. K., a także poglądach judykatury, stwierdził, że użytkowane przez spółkę silosy nie mogą być uznane za budynek w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1445 ze zm. - w skrócie: "u.p.o.l."), gdyż nie są one trwale związane z gruntem. W tym kontekście wskazano, że silosy są przymocowane do fundamentu za pomocą kotew i pierścienia kotwowego. Podkreślono, że po montażu silosów, ich wypionowaniu i dokręceniu wszystkich nakrętek regulacyjnych i mocujących wykonano wlewkę betonu do wnętrza silosu. Zdaniem organu, nie jest to trwały związek z gruntem, ponieważ śruby można w każdej chwili odkręcić i przenieść silos w inne miejsce bez uszkodzenia jego konstrukcji. Ponadto wskazano, że konstrukcja zbiorników stanowi zamknięte pomieszczenie służące do magazynowania materiałów sypkich bez możliwości fizycznego wejścia do tych pomieszczeń. W związku z tym organ uznał, że zbiorniki nie spełniają warunków ustawowych do zakwalifikowania ich jako budynki zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm. - w skrócie: "P.b.").