Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 maja 2019 r., sygn. II SA/Łd 250/19

Ochrona środowiska

Dnia 17 maja 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2019 roku sprawy ze skargi R. R. - B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza - oddala skargę. ał

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2095, z późn. zm.), powoływanej dalej jako: "k.p.a.", i art. 288 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 799 z późn. zm.), powoływanej dalej jako: "p.o.ś.", utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] z dnia [...] nr: [...] w przedmiocie opłaty za wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza.

Jak wynika z akt sprawy, ww. decyzją z dnia [...] Marszałek Województwa [...] wymierzył R. R. - B., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą A R. R. - B., opłatę z tytułu wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza stanowiącą różnicę pomiędzy opłatą należną a opłatą wynikająca z wykazu w 2016 roku w kwocie 1.901,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji dokonał analizy przepisów prawa, które stanowiły podstawę rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, i szczegółowo przedstawił tok postępowania. Jednocześnie organ ten wskazał, że związku z tym, że korzystająca ze środowiska zamieściła w wykazie zawierającym informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat informacje lub dane nasuwające zastrzeżenia i nie skorygowała ich, marszałek województwa wymierzył, w drodze decyzji, na podstawie własnych ustaleń, opłatę w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy opłatą należną a wynikającą z wykazu. Organ I instancji przyjął przy tym, że strona była korzystającym ze środowiska obowiązanym do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, a w sprawie nie zachodzi wyjątek przewidziany w art. 284 ust. 2 p.o.ś.