Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 maja 2019 r., sygn. III SA/Kr 358/19
Inne
|Sygn. akt III SA/Kr 358/19 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 maja 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Renata Czeluśniak, Sędziowie: WSA Bożenna Blitek, WSA Maria Zawadzka (spr.), , Protokolant: Specjalista Agata Zaręba-Piotrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2019 r., sprawy ze skargi M. K. B. na decyzję Rektora Uniwersytetu z dnia 21 stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stypendium doktoranckiego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą, II. zasądza od Rektora Uniwersytetu na rzecz skarżącej M. K. B. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 21 stycznia 2019 r. nr [...] Rektor Uniwersytetu po rozpoznaniu wniosku M. B. (dalej skarżąca) o ponowne rozpoznanie sprawy utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] 2018 r. przyznającą skarżącej stypendium doktoranckie w roku akademickim 2018/2019 w kwocie 1470 zł miesięcznie.
Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie prawnymi i
faktycznym:
W dniu 19 listopada 2018 r. Rektor przyznał skarżącej stypendium doktoranckie w roku akademickim 2018/2019 w kwocie 1470 zł miesięcznie. W uzasadnieniu tej decyzji wskazał, że skarżąca uzyskała w wyniku oceny jej wniosku przez doktorancką komisje stypendialną 38,26 pkt, natomiast liczba punktów uprawniająca do przyznania stypendium doktoranckiego w roku akademickim 2018/2019 wynosiła 36,55 pkt.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżąca domagała się przyznania jej stypendium doktoranckiego w kwocie 1.923 zł. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że w art. 285 ust. 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U.2018.1669; dalej: ustawa wprowadzająca), znalazło się odesłanie do treści art. 151 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U.2017.2183; dalej; stara ustawa z 2005 r.), a przez nią do aktu wykonawczego - rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 grudnia 2016 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w uczelni publicznej (Dz.U.2016.2063; dalej jako stare rozporządzenie z 2016 r.). Skarżąca podniosła, że "z powodu derogacji art. 151 ust. 1 ustawy uchylonej, nie może ostać się w rzeczywistości normatywnej akt wykonawczy wydany na podstawie nieistniejącej już podstawy ustawowej". Nadto powołała art. 92 ust. 1 Konstytucji RP i wskazała, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego derogacja delegacji ustawowej sprawia, że traci moc również akt wykonawczy wydany na podstawie tego przepisu (por. wyroki z: 28 czerwca 2000 r., sygn. K 34/99; 31 marca 2009 r., sygn. K 28/08 oraz 11 lutego 2010 r., sygn. K 15/09, OTKZU nr2/A/2010, poz. 11 i powołane tam orzecznictwo). Ponadto, zgodnie z treścią § 32 ust. 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r. (Dz.U.2016.283), jeżeli uchyla się ustawę, na podstawie której wydano akt wykonawczy, albo uchyla się przepis ustawy upoważniający do wydania aktu wykonawczego, przyjmuje się, że taki akt wykonawczy traci moc obowiązującą odpowiednio z dniem wejścia w życie ustawy uchylającej albo z dniem wejścia w życie przepisu uchylającego upoważnienie do wydania tego aktu". "(...) Dopiero treść normy derogującej czy przejściowej pozwala odpowiedzieć na pytanie, czy uchylony lub zmieniony przepis utracił moc obowiązującą w tym znaczeniu, że nie może być w ogóle stosowany". Zdaniem skarżącej art. 286 ust. 2 ustawy wprowadzającej został opracowany precyzyjnie i nie pozostawia wątpliwości co do niepełnej utraty wskazanych w nim przepisów. Treść art. 285 ust. 1 ustawy wprowadzającej w żadnej mierze nie oznacza z normatywnego punktu widzenia wyraźnego utrzymania w mocy poprzednio obowiązujących przepisów w spornym zakresie". W opinii skarżącej, "wobec braku możliwości odwołania się bezpośrednio do rozporządzenia wydanego na podstawie uchylonej delegacji ustawowej konieczna jest pogłębiona analiza treści art. 285 ust. 1 ustawy wprowadzającej, a szczególnie następującej jego części: "w wysokości nie mniejszej niż 60% minimalnego wynagrodzenia (...), o którym mowa w przepisach wydanych (...)". Użycie sformułowania "o którym mowa" może być językowo rozumiane jako odesłanie do rodzajowo pojmowanej treści, oznaczającej w tym przypadku warunki wynagradzania za pracę asystentów. Taka interpretacja, jest jedyną prowadzącą do racjonalnych rezultatów. Wobec braku mocy obowiązującej rozporządzenia wydanego na podstawie ustawy uchylonej oraz konieczności dokonania wykładni spornego przepisu tak, aby nie był on pusty; założenie racjonalnego ustawodawcy skłania do uznania, iż prawodawca chciał odwołać się jedynie do zasady związania wysokości stypendium doktoranckiego z wynagrodzeniem zasadniczym asystenta. Co gorsza, przyjęcie za podstawę wyliczenia stypendium rozporządzenia wydanego na podstawie art. 151 ust. 1 ustawy uchylonej, prowadzi do nadzwyczaj sprzecznego z zasadą równości oraz zaufania obywatela do państwa i prawa braku możliwości waloryzacji wysokości stypendiów jedynie tych doktorantów, którzy odbywają studia w trybie sprzed nowelizacji (organ uprzednio uprawniony do wydania aktu wykonawczego bezwzględnie nie będzie mógł wydać żadnego nowego rozporządzenia na podstawie art. 151 ust. 1 ustawy uchylonej)".