Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 maja 2019 r., sygn. II SA/Kr 210/19

Wywłaszczanie nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) Protokolant: starszy sekr. sądowy Beata Stefańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2019 r. sprawy ze skarg T. Z. i T. B. na decyzję Wojewody z dnia 11 grudnia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania skargi oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 11 grudnia 2018 r., znak [...], Wojewoda, działając na podstawie art. 9a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 3304) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r poz. 2096), w związku z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935), po rozpatrzeniu odwołania T. B. i T. Z. od decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 30 maja 2018 r. znak: [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Powyższa decyzja, która jest przedmiotem skarg, zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Pismami z dnia 28 września 2015 r. i z dnia 2 października 2015 r. T. B. i T. Z. wystąpili o ustalenie i wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, stanowiącą własność J. Z., oznaczoną jako parcela I. kat. [...], która powstała z podziału parceli I. kat. [...], a następnie weszła w skład działki nr [...] obr. [...] jedn. ewid. [...], pod ul. [...]. Wnioskodawcy we wniosku podnieśli, iż od chwili wywłaszczenia przedmiotowej działki do dnia dzisiejszego rodzina nie otrzymała żadnego odszkodowania.

Prezydent Miasta K. ustalił, że decyzją z dnia 30 grudnia 1957 r., znak: [...], Prezydium Rady Narodowej m. K. orzekło, na podstawie art. 10 i art. 21 dekretu z dnia 20 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych, o wywłaszczeniu na cele Wojewódzkiego Zarządu Dróg Publicznych części nieruchomości l. kat. [...] o pow. 273 m 2 (z całej powierzchni: 1439 m 2), gm. kat. B. , stanowiącej własność J. Z.. Pismem z dnia 16 maja 1958 r., skierowanym do PRN m. K., Wojewódzki Zarząd Dróg Publicznych w K. wniósł o przyśpieszenie ustalenia odszkodowań za nieruchomości wywłaszczone ww. decyzją zgodnie z wnioskiem Zarządu z dnia 16 listopada 1958 r. i wskazał, że dochodzenia przez Komisję wywłaszczeniową zostały już wykonane. W dniu 25 czerwca 1958 r. J. K. sporządził operat szacunkowy ustalający należności za przejęte nieruchomości, w tym za część L kat. [...], gm. kat. B. . Jak wynika z protokołu z dnia 7 grudnia 1961 r. sporządzonego w PRN m. K., J. Z. oświadczył, że przedmiotowa działka stanowi jego własność oraz że od powyższej nieruchomości był opłacany podatek od nieruchomości. Orzeczeniem z dnia 18 grudnia 1961 r., znak: [...], wydanym na podstawie przepisów art. 7, 8, 12 i 22 ust. 2, art. 23, 26 i 47 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, PRN m. K. orzekło o przyznaniu odszkodowania w wysokości: 13 650 zł za część gruntu budowlanego położonego w K., gm. kat. B. , oznaczoną jako l. kat. [...] o pow. 273 m2 z całego obszaru 1439 m2, który był własnością J. Z. i został wywłaszczony orzeczeniem z dnia 30 grudnia 1957 r. Od decyzji "odszkodowawczych", w tym ww. decyzji, wniósł odwołanie Wojewódzki Zarząd Dróg Publicznych w K., który podniósł, że orzeczenie to naruszyło art. 8 ust. 8 odnośnej ustawy z uwagi na fakt, że organ I instancji ustalił odszkodowanie za przejętą część nieruchomości, pomimo że powierzchnia wywłaszczonych części parcel nie przekroczyła 25% całkowitej powierzchni parcel. Decyzją z dnia 25 lutego 1963 r., znak: [...], Komisja Odwoławcza do Spraw Wywłaszczenia, po rozpatrzeniu odwołań, orzekła odwołania uwzględnić i uchylić zaskarżone decyzje o przyznaniu odszkodowania, w tym na rzecz J. Z.. Organ II instancji stwierdził, że "droga w obrębie miasta spełnia funkcję ulicy i przy nabywaniu nieruchomości na cele jej budowy mają zastosowanie przepisy art. 8 ust. 8 cyt. ustawy w brzmieniu przed jej nowelizacją (Dz.U. Nr 17 poz. 70 z 1958)". W związku z powyższym "w sprawie odszkodowania dla J. Z. należy zobowiązać inwestora do sprawdzenia powierzchni wywłaszczonej części nieruchomości i jeżeli okaże się, że zajęto większą część działki niż 25 % całej jej powierzchni - należy za zgodą stron zmienić decyzję o wywłaszczeniu i ustalić odszkodowanie za część przekraczająca 25% powierzchni działki". Pismem z dnia 30 marca 1963 r., znak: [...], Wojewódzki Zarząd Dróg Publicznych w K. poinformował PRN m. K., że "sprawdził powierzchnię przedmiotowej działki i stwierdził zgodność pomiarów ze stanem faktycznym - powierzchnia wywłaszczanej działki wynosi 273 m2. Powierzchnia ta nie przekracza 25% całej nieruchomości, a zatem wywłaszczona działka przeszła na własność Skarbu Państwa bez odszkodowania, ponieważ została zajęta pod poszerzenie drogi". Przeprowadzona kwerenda nie doprowadziła do odnalezienia dokumentów dotyczących ponownego ustalenia i wypłaty odszkodowania za nieruchomość oznaczoną jako parcela I. kat. [...] o pow. 0,0273 ha powstała z podziału parceli I. kat. [...] b. gm. kat. B. obj. [...], wywłaszczoną Orzeczeniem Prezydium Rady Narodowej w m. K. o wywłaszczeniu nieruchomości z dnia 30 grudnia 1957 r. sygn. Sa. [...] na rzecz Skarbu Państwa na cele Wojewódzkiego Zarządu Dróg Publicznych w K., zajętej pod ulicę R. w K.. Jak wynika z wykazów zmian gruntowych, [...] oraz księgi wieczystej nr [...] powierzchnia wywłaszczanej parceli l. kat. [...], gm. kat. B. nie została zmieniona, co potwierdza, że nie doszło wówczas do zmiany decyzji PRN m. K. z dnia 30 grudnia 1957 r., znak: [...] Ponadto organ I instancji ustalił, że wywłaszczona parcela l. kat. [...], b. gm. kat. B. o pow. 0,0273 ha stanowiła 19% parceli l. kat. [...] o pow. 0,1439 ha i nie przekroczyła 25% tej parceli. Na podstawie dokumentów geodezyjnych stwierdzono, że wywłaszczona część nieruchomości odpowiadała powstałej z parceli l. kat. [...], parceli l. kat. [...], która aktualnie weszła w skład działki nr [...], obr. [...], jedn. ewid. K. - [...]. Postanowieniem Sądu Rejonowego dla K. - [...] w K. Wydział I Cywilny z dnia 20 lipca 1990 r., sygn. akt I Ns 1085/90/K, spadek po J. Z. nabyły dzieci spadkodawcy: T. J. Z. i T. M. B..