Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 maja 2019 r., sygn. I SA/Gd 654/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Asystent Sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 maja 2019 r. sprawy ze skargi A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 4 lutego 2019 r. nr Sygn. akt [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2018 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania "A", utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] 2018 r. określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2018 r.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że "A" jest zarządcą nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa położonych na terenie gminy C. Zdaniem organu nie budzi wątpliwości, że podatnikiem podatku od nieruchomości jest "A". Na części nieruchomości stanowiących grunty leśne posadowiono linie energetyczne stanowiące własność "B" S.A. Grunty te zostały udostępnione ww. podmiotowi na usytuowanie na nich słupów przesyłowych oraz rozciągnięcie pomiędzy nimi sieci energetycznej. Na gruntach w części ustanowiono służebności przesyłu.

Organ wskazał, że przedmiotem sporu w sprawie niniejszej stało się określenie zobowiązania podatkowego względem nieruchomości gruntowych stanowiących użytki rolne i leśne, na których zlokalizowano napowietrzne linie energetyczne.

Organ odwoławczy, odwołując się do orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego skonstatował, że w niniejszej sprawie grunty leśne zostały zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorstwo energetyczne. Znajdują się one w pasie technicznym pod liniami energetycznymi, a prawo do korzystania z nich posiada przedsiębiorstwo energetyczne. W tym stanie rzeczy przeznaczenie tych nieruchomości, ich "zajęcie" w rozumieniu art. 2 ust. 2 u.p.o.l., wyznaczają przepisy prawa energetycznego oraz ustanowiona służebność. Z tego powodu gruntów tych nie można uznać za grunty zajęte na prowadzenie działalności leśnej.