Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 29 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Ol 320/19

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M K na uchwałę Rady Gminy L z dnia "[...]"r. Nr "[...]" w przedmiocie rozpatrzenia skargi na Kierownika Środowiskowego Domu Pomocy Społeczne w W postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia "[...]"r. Nr "[...]" Rada Gminy L (dalej: Rada Gminy), działając na podstawie art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018r. poz. 994, z późn zm) oraz art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018r. poz. 2096 z późn.zm), uznała za zasadną skargę wniesioną w dniu "[...]"r. przez pracowników Środowiskowego Domu Samopomocy w W na działalność Kierownika tej placówki z przyczyn określonych w uzasadnieniu stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały. Przedmiotem skargi były zarzuty stawiane przez pracowników Kierownikowi placówki, które nie zostały dotychczas rozpatrzone.

W uzasadnieniu uchwały Rada Gminy podała, iż obecna skarga stanowi pokłosie wcześniejszej z "[...]"r., która nie została rozpatrzona przez Wójta Gminy. Podkreślono, że po jej otrzymaniu Wójt nie przystąpił do podjęcia działań zmierzających do wyjaśnienia stawianych zarzutów lecz poinformował Kierownika placówki o stawianych jej zarzutach, co doprowadziło jedynie do lawinowego niszczenia i uzupełniania dokumentacji. Nieudolne działania związane z sytuacją w Środowiskowym Domu Samopomocy w W toczyły się do czasu wyborów nowej kadencji, gdzie dopiero komisja w nowym składzie przystąpiła do rozpatrzenia skargi. Podano, że w toku postępowania wyjaśniającego spotkano się z brakiem współdziałania ze strony kierownika palcówki, jak również podejmowania działań "dywersyjnych" poprzez odmowę udostępniania dokumentacji, czy próby wpływania na przewlekłość w pracach Komisji. Uznano, że działania takie ze strony kierownika placówki nie świadczyły o jej profesjonalnym zachowaniu. Podkreślono, że w Sądzie Rejonowym w Lidzbarku Warmińskim toczyło się postępowanie, w ramach którego uznano, że p. Kierownik przekroczyła uprawnienia jako funkcjonariusz publiczny polegające na złośliwym i uporczywym naruszaniu praw pracowników wynikających ze stosunku pracy, fałszowaniu dokumentacji dotyczącej zamówień publicznych, nakłanianiu do składania fałszywych zeznań oraz psychicznego znęcania się nad pracownikami Środowiskowego Domu Samopomocy w W pozostającymi z nią w stałym stosunku zależności służbowej, czym działano na szkodę prywatnego interesu tych pracowników oraz interesu publicznego.