Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Gl 51/19

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Dorota Kozłowska, Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi A S.A. w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej "SKO" lub "Kolegium"), działając m.in. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2018. 800 ze zm.) dalej "O.p"., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] znak: [...] określającą A S.A. w B. (następcy prawnemu A1 S.A. w K.; dalej "Spółka", "podatnik" lub "skarżąca") zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2014 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium stwierdziło, że z decyzji organu I instancji wynika, że strona nie obliczyła, nie zadeklarowała i nie zapłaciła przedmiotowego podatku od wszystkich budowli podlegających opodatkowaniu.

W odwołaniu wniesionym od powyższej decyzji pełnomocnik Spółki zarzucił, że została wydana z naruszeniem: przepisów prawa materialnego, tj. art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. 2018. 1445 ze zm. (dalej "u.p.o.l." lub ustawa podatkowa) w związku z art. 3 pkt 3 i pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. 2018. 1202 ze zm. dalej "P.b.") oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 7 ust. 1 pkt 10 u.p.o.l., a nadto przepisów postępowania podatkowego, tj. art. 2a, art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 191, art. 197 § 1 i art. 210 § 4 O.p.,

Dokonując wykładni przepisów art. 2 ust. 1 pkt 1-3 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 3 u.p.o.l., posiłkując się art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2017. 459 ze zm.) SKO stwierdziło, że grunty są to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności. Informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych z mocy art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. 2017. 2101) objęte są ewidencją gruntów i budynków, która ze względu na art. 21 ust. 1 tej ustawy, stanowi podstawę wymiaru podatków i zgodnie z art. 194 § 1 O.p. stanowi dowód tego, co zostało w niej urzędowo stwierdzone. W dalszej części uzasadnienia odwołało się do przepisów u.p.o.l. (art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2, art. 2 ust. 1, art. art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 6 ust. 1 i 9) oraz P.b. (art. 3 pkt 3 i 9) oraz wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2011 r., sygn. akt P 33/09.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00