Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 marca 2019 r., sygn. IV SA/Wa 1696/18

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman asesor WSA Paweł Dańczak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 marca 2019 r. sprawy ze skargi A.S, E.G, B.M, A.P, B.J i T.P na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] Minister Inwestycji i Rozwoju, po rozpatrzeniu wniosku A. S., reprezentowanego przez adw. W. S., o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] marca 1956 r. nr [...] - odmówił stwierdzenia jego nieważności.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny

Powołanym orzeczeniem z dnia [...] marca 1956 r Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] orzekło o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa całej nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], o pow. 658 m2, zapisanej w księdze wieczystej Sądu Powiatowego w [...] KW nr [...], ozn. katastralnie jako parcela nr [...], karta mapy 55, stanowiącej własność (tabularną) J. W. Z akt sprawy wynika, iż dawnej parceli nr [...] odpowiadają obecnie części działek nr [...] i nr [...], obręb nr [...], jednostka ewidencyjna [...], objętych księgą wieczystą nr [...] oraz nr [...].

Pismem z dnia 22 sierpnia 2014 r. A. S., jeden ze spadkobierców ówczesnego właściciela, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył wniosek o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia.

Rozpoznając powyższy wniosek organ ustalił, iż powyższe orzeczenie wywłaszczeniowe z dnia [...] marca 1956 r. zostało wydane na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych. Badając jego prawidłowość pod kątem ww regulacji prawnej Minister stwierdził, iż zostało ono wydane zgodnie z obowiązującym ówcześnie porządkiem prawnym. Organ nie dopatrzył się takiego naruszenia powalanej regulacji prawnej, które skutkowałoby wyeliminowaniem przedmiotowego orzeczenia z obrotu prawnego, dochowano obowiązującej ówcześnie procedury wywłaszczeniowej. Zawiera ono także wszystkie obligatoryjne wymienione w ww dekrecie elementy, określono w nim przedmiot wywłaszczenia poprzez oznaczenie nieruchomości podlegającej wywłaszczeniu oraz wskazano, że wywłaszczenie następuje na rzecz Skarbu Państwa. Jak wyjaśnił organ wyjaśnił, powyższy dekret regulował m.in. tryb wywłaszczenia nieruchomości niezbędnych do realizacji narodowych planów gospodarczych. Ową "niezbędność", w okolicznościach niniejszej sprawy, potwierdzało wydanie przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zezwolenia na nabycie nieruchomości w trybie art. 5 ust. 1 dekretu, które udzielał Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na wniosek wykonawcy narodowych planów gospodarczych - na podstawie opinii prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej - jeżeli uznał, że nieruchomość jest niezbędna dla realizacji narodowych planów gospodarczych oraz, że przewidziane były środki na jej nabycie. Minister wskazał, iż pomimo dołożenia należytej staranności, nie było możliwe odnalezienie ww zezwolenia Przewodniczącego oraz poprzedzających jego wydanie dokumentów w tym m.in. wniosku inwestora o wydanie zezwolenia oraz opinii prezydium wojewódzkiej rady narodowej. Jednakże w uzasadnieniu wniosku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] stycznia 1954 r. nr [...] o wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, powołano się na decyzję Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia [...] września 1953 r. nr [...], zezwalającą na nabycie m.in. przedmiotowej nieruchomości.