Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Lu 48/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Protokolant Specjalista Julita Kula po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 marca 2019 r. sprawy ze skargi P. - B. L. Spółki Akcyjnej w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: "organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania spółki P. S.A. w L. (dalej: "Spółka", Spółka [...]", "podatnik" "skarżąca"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika L. Urzędu Skarbowego w L. (dalej: "organ pierwszej instancji") z dnia [...] odmawiającą skarżącej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że pismem z dnia [...] grudnia 2017 r. spółka wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. w kwocie [...]zł, na podstawie 72 § 1 pkt 1 O.p. W ocenie spółki, podatek został nadpłacony wskutek bezpodstawnego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu należności sublicencyjnych dotyczących korzystania z praw ochronnych do znaków towarowych zarejestrowanych oraz zgłoszonych do rejestracji, ponoszonych na rzecz powiązanego podmiotu J. z siedzibą na [...]. Z wnioskiem złożono korektę deklaracji CIT-8 za wskazany okres.

Organ pierwszej instancji, odmawiając stwierdzenia nadpłaty ocenił, że spółka zawyżyła z tego tytułu koszty uzyskania przychodów o kwotę [...]zł. Wyjaśnił, że kształtując wzajemne stosunki między stronami, tj. podatnikiem, J. wykorzystano cywilistyczną zasadę swobody umów, która pozwoliła na manewrowanie obowiązkiem podatkowym i osiągnięciem stanu niższego opodatkowania w stosunku do oczekiwanego przez prawodawcę.