Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 marca 2019 r., sygn. I SA/Kr 1211/17

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.) Sędziowie: WSA Waldemar Michaldo WSA Urszula Zięba Protokolant: Specjalista Małgorzata Kruszec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2019 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. skargę oddala

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy N. decyzją z dnia 16 marca 2017r. nr [...] ustalił Z. W. podatek od nieruchomości za 2017r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz grunty inne niż sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, a także grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej bez względu na sposób ich sklasyfikowania. Dalej wskazał, że wysokość podatku ustalono na podstawie danych z ewidencji gruntów oraz informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych, stosując stawki określone w aktualnie obowiązujących przepisach. Zgodnie z decyzją organu opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają: budynki pozostałe związane z działalnością gospodarczą o powierzchni 1.334,00 m˛, grunty związane z działalnością gospodarczą o powierzchni 13.647,00 m˛.

W odwołaniu Z. W., zarzucił naruszenie:

- art. 187 § 1 w związku z art. 191 Ordynacji podatkowej poprzez zebranie i rozważnie materiału dowodowego w sposób wybiórczy, w efekcie czego organ podatkowy wadliwie uznał, że przedmiotowe nieruchomości mają związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, pomimo iż stan faktyczny temu przeczy,

- art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu wyjaśnienia stanu faktycznego, w szczególności nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność wykorzystywania przez podatnika nieruchomości w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w sytuacji gdy organ podatkowy miał wiedzę, że jest to okoliczność sporna,