Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 marca 2019 r., sygn. IV SA/Gl 83/17

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, Protokolant Specjalista Magdalena Nowacka-Brzeźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2019 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach, działając na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 570 ze zm.) i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm., dalej Kpa) a także art. 2 pkt 16, art. 4 ust. 1-2, art. 5 ust. 1 ustawy 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 2134 ze zm., dalej ustawa o pomocy państwa, a także: ustawa lub u.p.p.w.dz.), oraz rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowań w sprawach o przyznanie świadczenia wychowawczego oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1465 ze zm.) — po rozpatrzeniu sprawy z odwołania E.S. (dalej strona, skarżąca) od decyzji Burmistrza Miasta I. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego na dziecko G. S. (dalej: syn, dziecko strony) — decyzję pierwszoinstancyjną utrzymało w mocy.

Argumentując rozstrzygnięcie organ odwoławczy przybliżył dotychczasowy przebieg postępowania, według chronologii zdarzeń wskazując prawne regulacje przedmiotu, w tych ramach — po zaakceptowaniu ustaleń dokonanych przez organ pierwszoinstancyjny — odnotował, że organ I instancji wszczął postępowanie na wniosek strony z dnia 08 kwietnia 2016 r., w którym wystąpiła o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko. W składzie rodziny wpisała siebie i syna. Zaznaczył przy tym, że organ pierwszoinstancyjny stwierdził, że strona nie spełnia warunków do przyznania świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko, gdyż niespełnione jest kryterium dochodowe uprawniające do przyznania tego świadczenia. Ustalając dochód rodziny strony uzyskany w roku 2014 r. podał, że strona od 02 grudnia 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. pracowała na podstawie umowy zlecenia w A w I. dochód osiągnięty z tego tytułu w roku bazowym, czyli w 2014 uznał za dochód utracony zgodnie z art. 2 pkt. 19 c ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Wskazał także, że w roku tym (2014) strona pracowała na podstawie umowy zlecenia w B, a także pobierała zasiłek chorobowy. Dochód z tego tytułu również uznał za dochód utracony zgodnie z art. 2 pkt. 19 c, f ustawy. Do ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego przyjęto dochody z otrzymywanej renty rodzinnej. W roku 2014 strona uzyskała dochód w kwocie 19.105,27 zł (dochód -20.815,84zł, proporcjonalny podatek z renty - 1710,57 zł, składki na ubezpieczenie społeczne , składki na ubezpieczenie zdrowotne). Nadto strona w 2014 r. osiągnęła również dochody nieopodatkowane z tytułu stypendium socjalnego w kwocie 785,46 zł. Łącznie dochody rodziny strony w 2014 r. wyniosły 19.890,73zł, miesięcznie 1657,57 zł, a w przeliczeniu na 2 osoby w rodzinie 828,79 zł. Zaakcentował, że prawo do stypendium socjalnego ustalono na okres od 01 września 2013 r. do 30 czerwca 2014 r.