Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 marca 2019 r., sygn. II SA/Gd 816/18

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 marca 2018 r. nr [...] w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy w 2018 roku stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy (dalej: "Prokurator", "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Gminy nr XLVI/375/2018 z dnia 28 marca 2018 r. w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy w 2018 roku.

Zaskarżonej uchwale zarzucono istotne naruszenie przepisów prawa, tj. art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 994 ze zm., dalej u.s.g.) oraz art. 4 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1523), dalej jako u.o.a.n., poprzez zaniechanie publikacji uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa, pomimo że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, bowiem zawiera normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym. W świetle tych zarzutów Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadniając skargę Prokurator stanął na stanowisku, że zaskarżona uchwała obok postanowień indywidualno-konkretnych zawiera także postanowienia generalno-abstrakcyjne. Zgodnie z § 2 ust. 1 Programu jego wykonawcami są m.in. organizacje społeczne, stowarzyszenia, fundacje, których celem statutowym jest przeciwdziałanie bezdomności zwierząt, a podmioty te zostały określone w sposób generalny i przepis ten dotyczy nieograniczonej ich liczby. Ponadto, o organizacjach społecznych mowa jest w § 7 ust. 2 Programu. Z kolei § 6 ust. 2 i § 8 mówią o lekarzach weterynarii, a w § 9 ust. 2 Programu znajduje się regulacja o możliwym przekazaniu zwierzęcia właścicielowi gospodarstwa, w którym przebywało czasowo. Wszystkie te zapisy mają charakter generalny i abstrakcyjny oraz są skierowane do nieokreślonego kręgu podmiotów. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowało się natomiast stanowisko, że wystarczy, aby jedna norma uchwały miała charakter generalno-abstrakcyjny, by cały akt miał przymiot aktu prawa miejscowego.