Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 marca 2019 r., sygn. II SA/Gd 839/18

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 lutego 2018 r. nr [...] w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy na 2018 rok" stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy (dalej jako Prokurator lub skarżący) wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 lutego 2018 r., nr [..], w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy na rok 2018".

Zaskarżonej uchwale zarzucił rażące naruszenie art. 4 i art. 13 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1523 ze zm., dalej jako u.o.a.n.) oraz art. 42 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm., dalej u.s.g.) poprzez brak publikacji uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa, mimo że stanowi ona akt prawa miejscowego.

Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.

W ocenie Prokuratora uchwała stanowi akt prawa miejscowego i jako taka winna podlegać ogłoszeniu. Zawiera bowiem przepisy powszechnie obowiązujące. Jej treść stanowią normy i zasady postępowania w określonych sytuacjach, których realizacja stanowi zadania własne gminy. Wskazał, że program ma zróżnicowany charakter normatywny, obok postanowień o charakterze indywidualno-konkretnym, zawiera także postanowienia o charakterze generalno-abstrakcyjnym.

W konsekwencji uchwalony program jest powszechnie obowiązujący, skierowany do nieokreślonego kręgu odbiorców realizujących zadania w zakresie opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, a zatem uchwała stanowi akt prawa miejscowego. W ocenie skarżącego, skutkiem uznania uchwały za akt prawa miejscowego jest konieczność jej ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym, stosownie do treści art. 13 pkt 2 u.o.a.n., przy czym publikacja aktu jest niezbędnym warunkiem jego wejścia w życie.