Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. I SA/Rz 955/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska Asesor WSA Jacek Boratyn /spr./ Protokolant sekr. sąd. Anna Kotowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi "A." na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2012 - 2014 oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania "A" - zwanego dalej skarżącym lub funduszem, od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia u skarżącego nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych, pobranym przez płatników, od dywidend wypłaconych skarżącemu w latach 2012-2014, w wysokości 491 462 zł, a także odmowy zwrotu oprocentowania od tych nadpłat, uchylił decyzję organu I instancji, w części dotyczącej odmowy zwrotu oprocentowania, orzekając o prawie skarżącego do oprocentowania stwierdzonej nadpłaty, za okres od dnia powstania nadpłat do [...] lipca 2014 r. włącznie, w pozostałym zaś zakresie utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Skarżący, zorganizowany jako ustawowy trust, będący otwartą, zarządzająca spółką inwestycyjną, zorganizowaną jako fundusz powierniczy, zarejestrowany zgodnie z amerykańską ustawą o funduszach inwestycyjnych, którego depozytariuszem jest "B", prowadził działalność inwestycyjną, obejmującą inwestycje w akcje polskich spółek. Niektóre z tychże spółek wypłacały skarżącemu dywidendy, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 10 a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym) skarżący nie może skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku, gdyż zwolnienie, o którym w tym przepisie mowa dotyczy jedynie podmiotów posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają dodatkowo sprecyzowane przez ustawodawcę, w pkt a-f wymogi.