Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. III SA/Gd 947/18

Bezrobocie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia WSA Janina Guść, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia 11 października 2018 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z dnia 11 października 2018 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 33 ust. 4 pkt 3 lit. a w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1265 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia 19 września 2018 r. w sprawie utraty przez M. M. statusu osoby bezrobotnej z powodu odmowy przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia oraz nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

Organ wskazał, że w dniu 22 czerwca 2018 r. strona została zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy (w skrócie także jako - "P.U.P."), jako osoba bezrobotna. W dniu 11 września 2018 r. strona otrzymała propozycję pracy w firmie A. na stanowisku fryzjera. W dniu 14 września 2018 r. pracodawca naniósł wpis na skierowaniu do pracy, że kandydat nie zostanie zatrudniony z powodu "niedyspozycyjności" w godzinach pracy salonu. W dniu 17 września 2018 r. strona stawiła się w P.U.P. i złożyła oświadczenie, w którym podała, że odmawia przyjęcia propozycji pracy w przedmiotowej firmie na stanowisku fryzjera z powodu niedyspozycyjności spowodowanej opieką nad dzieckiem lat 1,5. W tym stanie faktycznym organ I instancji wydał decyzję w sprawie jak wyżej, od której strona odwołała się podając, że to pracodawca nie wyraził zgody na zatrudnienie jej w swojej firmie z powodu braku dyspozycyjności, a odmowa zatrudnienia była decyzją jednoznaczną i suwerenną właścicielki firmy.