Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. II SA/Gd 810/18

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia NSA Jacek Hyla Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w S. G. na uchwałę Rady Gminy z dnia 14 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy na rok 2018 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy z dnia 14 marca 2018 r., nr XXX/167/2018, w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy w roku 2018.

Zaskarżonej uchwale zarzucił rażące naruszenie art. 4 i art. 13 pkt. 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz art. 40 i art. 42 ustawy o samorządzie gminnym poprzez brak publikacji uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa, mimo że stanowi ona akt prawa miejscowego.

W konsekwencji na podstawie art. 147 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.

W ocenie Prokuratora uchwała stanowi akt prawa miejscowego i jako taka winna podlegać ogłoszeniu. Zawiera bowiem przepisy powszechnie obowiązujące. Jej treść stanowią normy i zasady postępowania w określonych sytuacjach, których realizacja stanowi zadania własne gminy. Wskazał, że program, obok postanowień o charakterze planistycznym i indywidualno - konkretnym, zawiera także postanowienia o charakterze generalno - abstrakcyjnym.

Prokurator podkreślił, że zaskarżona uchwała posiada przymiot aktu prawa miejscowego, chociażby w zakresie § 2 ust.1 pkt 3 i 4 który stanowi, że wykonawcami programu są m. in. Instytucje i organizacje społeczne, których celem statutowym jest ochrona zwierząt, a także lekarz lub lekarze weterynarii. Podmioty te zostały określone w sposób generalny i przepis ten dotyczy w zasadzie nieograniczonej liczby organizacji społecznych, instytucji. Wszystkie zapisy uchwały mają charakter generalny i abstrakcyjny i odnoszą się do nieokreślonego kręgu podmiotów.