Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. II SA/Gd 797/18

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędzia NSA Jacek Hyla Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w S. G. na uchwałę Rady Gminy z dnia 19 grudnia 2017 r. nr [...] w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy w 2018 roku stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Gminy nr XXXII/224/2017 z dnia 19 grudnia 2017 r. w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy w 2018 r., domagając się stwierdzenia jej nieważności w całości.

Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił istotne naruszenie przepisów prawa, tj. art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), zwanej dalej u.s.g., oraz art. 4 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1523), zwanej dalej u.o.a.n., poprzez zaniechanie publikacji uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa, pomimo że jest ona aktem prawa miejscowego, gdyż zawiera normy o charakterze generalno-abstrakcyjnym.

Ponadto, zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił rażące naruszenie art. 11a ust. 2 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2017 r., poz. 1840 ze zm.), zwanej dalej u.o.z., poprzez niewskazanie w § 7 i 9 uchwały podmiotów upoważnionych do wykonywania zabiegów sterylizacji i kastracji zwierząt oraz usypiania ślepych miotów.

Uzasadniając skargę, Prokurator wskazał, że zaskarżona uchwała ma zróżnicowany charakter normatywny, gdyż zawiera normy o mieszanym charakterze. Obok bowiem postanowień indywidualno-konkretnych zawiera ona również postanowienia o charakterze generalno-abstrakcyjnym, takie jak § 3 ust. 6 stanowiący, że wykonawcami programu są m.in. organizacje społeczne, których celem statutowym są działania na rzecz zwierząt, § 4 ust. 1 pkt 4 i § 5 pkt 6 mówiący o organizacjach społecznych, § 7 ust. 2, § 9 ust. 1 mówiące o lekarzach weterynarii, § 5 pkt 2 o nawiązaniu współpracy z właścicielami miejsc, w których przebywają koty wolno żyjące, § 5 pkt 3 dotyczący wspierania osób dokarmiających koty. Fakt, że uchwalony program zawiera postanowienia jednostkowe i konkretne nie pozbawia takiego aktu charakteru powszechnie obowiązującego prawa. Prokurator wskazał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowało się stanowisko, że wystarczy, aby chociaż jedna norma uchwały miała charakter generalno-abstrakcyjny, by cały akt miał przymiot aktu prawa miejscowego. Biorąc więc pod uwagę materię programu, skierowaną do nieokreślonego kręgu odbiorców realizujących zadania w zakresie opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, jak również powszechność jego obowiązywania, w ocenie Prokuratora, nie ulega wątpliwości, że taka uchwała stanowi akt prawa miejscowego i jako taka podlega obowiązkowi ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Tymczasem, zaskarżona uchwała nie została ogłoszona we właściwym wojewódzkim dzienniku urzędowym, czego skutkiem jest brak możliwości wywołania przez ten akt skutków prawnych.