Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. III SA/Gd 1011/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia 30 sierpnia 2018 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 15 listopada 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze , powołując się na art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 17 ust. 1b ustawy

o świadczeniach rodzinnych, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 30 sierpnia 2018 r., odmawiającą przyznania M. K. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym ojcem.

Wyjaśniono, że zgodnie z art. 17 ust.1b ustawy o świadczeniach rodzinnych jedną z przesłanek warunkujących przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jest konieczność potwierdzenia wystąpienia niepełnosprawności osoby wymagającej opieki przed ukończeniem 18 roku życia lub wystąpienia niepełnosprawności tej osoby w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Przesłanki określone przepisem art. 17 ust. 1b ustawy nie zostały spełnione, bowiem ustalony stopień niepełnosprawności ojca skarżącej powstał w wieku 89 lat, a więc po ukończeniu przez niego zarówno 18, jak i 25 roku życia.

Organ odwoławczy stwierdził też, że mimo treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21.10.2014 r. sygn. akt K 38/13 , w aktualnym stanie prawnym art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych nadal wiąże organy administracji publicznej.