Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Wr 746/18

Egzekucyjne postępowanie

Dnia 23 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (sprawozdawca) Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we [...] z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązków wynikających z decyzji dotyczącej stanu technicznego budynku oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lipca 2018 nr [...][...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego we [...] (dalej jako DWINB), po rozpoznaniu zażalenia M. K. (dalej jako "skarżący"), utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] z dnia [...] maja 2018 r. (nr [...]) nakładające na skarżącego - właściciela budynku byłego młyna zlokalizowanego na terenie przy ul. [...][...] we [...] (dz. nr [...],[...], obręb [...]) - grzywnę w kwocie 10.000zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji DWINB z dnia [...] marca 2017 r. (nr [...]) utrzymującej w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] (dalej PINB) z dnia [...] października 2016 r. (nr [...]) nakazującej skarżącemu usunięcie zagrożenia spowodowanego nadmiernym pogorszeniem stanu technicznego budynku przez wykonanie robót budowlanych wyszczegółowionych w 17 punktach.

W motywach postanowienia organ wyjaśnił, że przeprowadzona w dniu [...] października 2017 r. przez organ pierwszej instancji kontrola wykazała, iż nakaz wynikający z ww. decyzji wykonany został przez zobowiązanego jedynie w zakresie pkt 1 i 9. Ponadto przystąpiono do robót zabezpieczających określonych w pkt 2 decyzji. W pozostałym zakresie nakaz nie został wykonany. W tym stanie rzeczy PINB, w dniu [...] października 2017 wystosował do skarżącego upomnienie. Ponowna kontrola z dnia [...] kwietnia 2018 r. wykazała, że stan faktyczny nie uległ zmianie w stosunku do ustaleń poczynionych w trakcie kontroli z dnia [...] października 2017 r. W chwili obecnej na terenie nieruchomości nie były prowadzone roboty budowlane. W dniu [...] kwietnia 2018 r. organ skierował do skarżącego ponowne upomnienie (nr [...]); w dniu [...] maja 2018 wystawił tytuł wykonawczy nr [...]. Ponieważ obowiązek nie został wykonany w całości w ocenie organu zasadne było nałożenie na skarżącego grzywny w celu przymuszenia na podstawie art. 119 i n ustawy z dnia 17 VI 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2017 r., poz. 1201 ze zm.). W dalszej części organ wskazał podstawy prawne do zastosowania tego rodzaju środka egzekucyjnego, wyjaśnił powody, dla których uznał, że grzywna jest w jego ocenie środkiem najmniej uciążliwym, zaś kwota 10 000 zł adekwatna. Organ wyjaśnił również, że terminy na wykonanie nałożonych obowiązków upływały odpowiednio z dniem [...] maja 2017, [...] sierpnia 2017 i [...] marca 2018 r., przy czym w zakresie obowiązków określonych w pkt 1,2, i 9 nadano decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Ustalenia kontroli wykazały natomiast, że wykonano jedynie roboty określone w pkt 1 i 9 i przystąpiono do wykonania pkt 2. W tych okolicznościach grzywna w celu przymuszenia jest jak najbardziej zasadna. Egzekwowane obowiązki nałożone zostały w związku z nieodpowiednim stanem technicznym budynku, który jest efektem wieloletnich zaniedbań właściciela. W rezultacie obiekt stwarza zagrożenie dla dóbr prawnie chronionych. Wykonanie obowiązków ma na celu usunięcie występującego zagrożenia.