Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2019 r., sygn. I SA/Po 929/18

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. oddział w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2008 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę 1 067,- zł (słownie: jeden tysiąc sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wójt Gminy [...] decyzją z 28 lipca 2015 r., nr [...] odmówił F(1) sp. z o.o. (dalej: "skarżąca") stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2008 r. w kwocie [...]zł. Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania organ pierwszej instancji wskazał, że skarżąca wnioskiem z 27 grudnia 2012 r. zwróciła się o zwrot nadpłaconego podatku od nieruchomości za lata 2007 - 2012. Spółka podała, że błędne wyliczenie podatku wynikało z niesłusznego zadeklarowania do opodatkowania stacji redukcyjno-pomiarowych oraz telemetrii. W ocenie spółki wartość urządzeń zlokalizowanych w stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powinna być uwzględniona przy obliczaniu podatku od nieruchomości. Opodatkowaniu winny podlegać jedynie części budowlane tych urządzeń.

Organ pierwszej instancji zaznaczył, że uprzednio decyzją z 05 marca 2013 r. odmówił skarżącej stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2012. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z 15 czerwca 2015 r., nr [...] uchyliło jednak tą decyzję.

Wójt uzasadniając wymienioną na wstępie decyzję podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie wskazując, że urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowych choć nie stanowią samodzielnej budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, stanowią część składową istniejącej infrastruktury. W tym kontekście są one urządzeniami budowlanymi związanymi z obiektem budowlanym, zapewniającym jego użytkowanie zgodnie z jego przeznaczeniem, stanowiąc tym samym budowle w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., nr 121 poz. 844 ze zm. - dalej: "u.p.o.l."). Zawarta w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. nr 156 poz. 1118 ze zm. - dalej: "P.b.") definicja obiektu budowlanego wskazuje, że budowla stanowi całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. W tym kontekście za bezzasadne uznał rozdzielanie urządzeń stacji redukcyjno-pomiarowej czy też urządzeń redukcyjno-pomiarowych od całości instalacji. Stwierdził, że budowlę stanowią także urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.