Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn. III SA/Łd 643/18

Samorząd terytorialny

Dnia 9 stycznia 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Irena Krzemieniewska(spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, , , Protokolant Specjalista Dominika Janicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2019 roku sprawy ze skargi M. B. na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy K. 1. stwierdza nieważność § 4.1.pkt 2 zaskarżonej uchwały; 2. przyznaje adwokatowi Z. H. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. A1, kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącej M.B. i nakazuje wypłacić powyższą kwotę adwokatowi Z. H. z funduszu Skarbu Państwa- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi

Uzasadnienie

III SA/Łd 643/18

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2018 r. M. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na uchwałę Rady Miejskiej w K. z dnia [...], nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy K. W ocenie skarżącej powyższa uchwała, a w szczególności § 4.1. pkt 2 uchwały, w którym jako warunek przyznania prawa do lokalu mieszkalnego z zasobu gminy wprowadzono wymóg posiadania meldunku na pobyt stały na terenie K., narusza przysługujące jej prawa obywatelskie i konstytucyjne oraz dyskryminuje jej osobę. Odwołując się do art. 21 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów , mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1243), oraz do wypracowanego na tle tego przepisu orzecznictwa sądów administracyjnych skarżąca wskazała, iż wymóg stałego zameldowania na terenie gminy, nie stanowi ustawowej przesłanki warunkującej prawo do uzyskania lokalu mieszkalnego z zasobu gminy, a tym samym kwestionowany przez nią zapis § 4.1. pkt 2 uchwały uznać należy za niedopuszczalne, dokonane z przekroczeniem przyznanej gminom delegacji ustawowej, ograniczenie przysługujących jej uprawnień, jako mieszkańca gminy K., w której mieszka z rodziną, ponosi podatki na rzecz gminy, a jej dzieci uczą się w szkołach zlokalizowanych w K. Oświadczyła także, że sprawa dotycząca odmowy przyznania jej lokalu mieszkalnego z zasobu mieszkaniowego Gminy, z powodu braku stałego zameldowania w K.została przekazana do indywidualnego rozpatrzenia przez Rzecznika Praw Obywatelskich. Mając powyższe na uwadze skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności §4.1 pkt 2 zaskarżonej uchwały.