Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Ol 619/18

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski,, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2018r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2002-2005 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 16 stycznia 2018 r. Spółka A z siedzibą w G., na podstawie art. 240 § 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), wniosła o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Wójta Gminy z dnia "[...]", którą odmówiono stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2002-2005 w wysokości 118.704 zł.

W uzasadnieniu wniosku Spółka powołała wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2017r., sygn. akt SK 48/15 (Dz. U. z 2017 r., poz. 2432; OTK z 2018 r., seria A, poz. 2). Podniosła, iż ww. decyzją ostateczną organ I instancji nieprawidłowo w świetle tego wyroku uznał, że stacje transformatorowe są budowlami oraz że budynek wraz z urządzeniami stanowi jedną całość umożliwiającą użytkowanie obiektu zgodnie z przeznaczeniem.

Postanowieniem z dnia "[...]" Wójta Gminy wznowił postępowanie zakończone decyzją ostateczną z dnia "[...]", a następnie decyzją z dnia "[...]" odmówił uchylenia tej decyzji. Wskazał, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 13 grudnia 2017 r. orzekł w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2008 r., co oznacza, że art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2017r. poz. 1785 i 2141), dalej jako: "u.p.o.l.", jest niezgodny z Konstytucją RP, ale jego niekonstytucyjność została ograniczona do lat 2006 - 2008. Trybunał Konstytucyjny nie orzekł zatem, że przepis był niezgodny z Konstytucją RP przez cały okres obowiązywania przepisu. Tym samym rozstrzygnięcie Trybunału nie odnosiło się do lat 2002-2005, które były objęte żądaniem strony. Ponadto organ wskazał, iż nawet uznając, że pomimo braku odniesienia się Trybunału do innych poza wskazanymi w wyroku okresów obowiązywania przepisu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., przepis ten i w pozostałym okresie był niezgodny z prawem, organ nie mógłby wydać innej decyzji, gdyż minął okres, w którym mógł orzec w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości. Zdaniem organu, materialne prawo do żądania stwierdzenia nadpłaty podatku za lata 2002- 2005 wygasło z dniem 31 grudnia 2010 r. stosownie do art. 80 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej.