Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Lu 830/18
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Sędziowie WSA Jadwiga Pastusiak, Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Barański, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A. Z. na uchwałę Sejmiku Województwa z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podziału województwa na obwody łowieckie I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie obwodu łowieckiego nr [...] w części obejmującej nieruchomość składającą się z działek ewidencyjnych nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...], stanowiącą własność A. Z., objętą księgą wieczystą nr [...], prowadzoną przez Sąd Rejonowy w H.; II. zasądza od Sejmiku Województwa na rzecz A. Z. 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z 27 sierpnia 2018 r. A. Z. wniosła skargę na uchwałę Sejmiku Województwa Lubelskiego nr VI/88/2015 z dnia 27 marca 2015 r. w sprawie podziału Województwa Lubelskiego na obwody łowieckie, w części dotyczącej obwodu łowieckiego nr 236. Skarżąca zażądała stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że na terenie obwodu nr 236, w miejscowości Rogalin Dolny, gmina Horodło, znajdują się działki o nr ewidencyjnych [...], które są jej własnością. Skarżąca powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 lipca 2014 r., którym stwierdzono niezgodność z Konstytucją art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (aktualnie: Dz. U. z 2018 r., poz. 2033, ze zm.; dalej jako: Pr.łow.). Przepis ten stanowił podstawę prawną zaskarżonej uchwały. Wobec tego, zdaniem skarżącej kwestionowana uchwała została podjęta w sposób naruszający jej konstytucyjne prawa i wolności, bowiem nie zapewniono skarżącej skutecznej możliwości sprzeciwienia się włączeniu posiadanej nieruchomości do obwodu łowieckiego, jak wymaga tego art. 64 ust. 1 i 3 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Pozostawienie uchwały w obrocie prawnym pomimo braku podstawy prawnej oznacza istotne i rażące naruszenie prawa, gdyż kwestionowana uchwała, wywołująca bezpośrednie skutki w sferze prawnej osób trzecich (w tym skarżącej jako właścicielki nieruchomości) nie może mieć charakteru samoistnego