Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. IV SA/Gl 649/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Drożdżał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 24 listopada 2016 r. M. F. (dalej: "skarżący") złożył wniosek o przyznanie pomocy w postaci zasiłku celowego na zakup żywności oraz leków.

Decyzją z dnia [..] Burmistrza C. odmówił skarżącemu przyznania pomocy na zakup żywności. Organ uznał, że pomoc została już przyznana, bowiem skarżący otrzymał zasiłek celowy na zakup żywności przyznany decyzją z [...] w kwocie 150 zł i przelanej na konto wymienionego 2 grudnia 2016 r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej decyzją z dnia [...] uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. Kolegium uznało za konieczne ustalić, czy intencją strony nie było oczekiwanie pomocy na cel żywnościowy, przeznaczonej na miesiąc styczeń 2017 r., a nadto czy strona miała zapewnioną pomoc na zakup żywności w styczniu 2017 r. innymi decyzjami.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Burmistrz C., działając na podstawie art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1-3 , art. 7, art. 8, art. 9 ust. 1 i 8a, art. 39 ust. 1 i 2, art. 106 ust. 1 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 930 ze zm. - dalej w skrócie "u.ps.") oraz art. 7, art. 77 i art. 104 k.p.a., ponownie odmówił przyznania skarżącemu zasiłku celowego na zakup żywności.

W uzasadnieniu organ podniósł, że na podstawie wywiadu środowiskowego oraz zebranej dokumentacji ustalono, że skarżący jest osobą samotnie gospodarującą, długotrwale chorą oraz posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Dochód strony w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku stanowił zasiłek stały w wysokości 604 zł. Ponadto skarżący regularnie korzysta z pomocy finansowej OPS. W październiku 2016 r. oprócz zasiłku stałego oraz pomocy w formie usług opiekuńczych otrzymał również pomoc w formie zasiłków celowych na zakup żywności w kwocie 150 zł (decyzja z[...].) na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków w kwocie 100 zł oraz środków czystości w kwocie 30 zł (decyzje z [...] r.). Zatem w październiku 2016 r. strona dysponowała kwotą 884 zł. Następnie organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 39 ust. 1 i 2 u.p.s. w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy, w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków, leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów, użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu. Zaznaczył nadto, że przyznanie tej formy pomocy następuje w drodze decyzji mającej charakter uznaniowy, a wydając ją należy kierować się zarówno indywidualnymi okolicznościami dotyczącymi wnioskodawcy jak i potrzebami wszystkich podopiecznych. Organ powołał się na treść art. 2 ust. 1 oraz art. 3 u.p.s. określających cel i zasady przyznawania pomocy społecznej oraz podał, że rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Następnie wskazał, że rozpatrując zaspokojenie potrzeby żywności stwierdzono, że skarżącemu przyznano zasiłki celowe na zakup posiłku lub żywności kolejno: decyzją z [...] w kwocie 150 zł (przelew na konto 3.11.2016r.), decyzją z [...] w kwocie 150 zł (przelew na konto 02.12.2016r.), decyzją z [...] r.(przelew na konto 26.01.2017 r.). Organ wskazał, że skarżący potrzebę zakupu żywności ma zaspokajaną na bieżąco. Zaznaczył, że w oświadczeniu z 24 lutego 2017 r. skarżący doprecyzował wniosek, że oczekiwał pomocy na żywność bez określenia terminu czy to miesiąc grudzień, czy styczeń, a nadto wspomniał o limitach przyznawania pomocy. Organ stwierdził, że wniosek skarżącego rozpatrzono uwzględniając jego sytuację życiową oraz faktycznie zdiagnozowane potrzeby a nadto, że nie stosuje się żadnych limitów wspomnianych przez skarżącego. Wskazał, że w miesiącu październiku, listopadzie i grudniu 2016 oraz w styczniu 2017 r. skarżący miał zapewnioną pomoc na zakup żywności w formie zasiłku celowego, a ponadto od grudnia 2016 r. otrzymał pomoc żywieniową z Programu Operacyjnego Pomoc Żywieniowa współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym, z której nadal korzysta.