Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. I SA/Wr 500/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie: sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant: specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 listopada 2018 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej jako członka zarządu za zaległości podatkowe "A" sp. z o.o. z tytułu podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2012 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W.-[...] z dnia [...] r. nr [...] II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej P. P. kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi P.P. (dalej: Strona, Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: organ podatkowy drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] marca 2018 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] na mocy której orzeczono o odpowiedzialności Skarżącego jako byłego prezesa zarządu Spółki A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) za zaległości tej Spółki z tytułu podatku od towarów i usług (dalej: VAT) w związku z wystawieniem w czerwcu i lipcu 2012 r. faktur z wykazanym VAT w łącznej kwocie 191.315,30 zł wraz z odsetkami za zwłokę łącznie 95.990,00 zł oraz za koszty postępowania egzekucyjnego w łącznej kwocie 15.913,30 zł.

1.2. W powołanej na wstępie decyzji organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, że w sprawie zachodziły przesłanki orzeczenia o odpowiedzialności Strony jako członka zarządu za ww. zaległości podatkowe Spółki wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami egzekucyjnymi na podstawie art. 107, art. 116 § 1 i § 2 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.). Postępowanie w przedmiotowej sprawie zostało wszczęte po doręczeniu decyzji określających wysokość zobowiązań podatkowych, tj. decyzji z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] i nr [...], którymi określono Spółce kwotę VAT do zapłaty za czerwiec 2012 r. oraz za lipiec 2012 r. W wyniku utrzymania powyższych decyzji w mocy przez Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: DIS) decyzjami z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...], nr [...], Spółka zaskarżyła przedmiotowe decyzje do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W dniu 9 marca 2017 r. WSA we Wrocławiu oddalił skargi na przedmiotowe decyzje (I SA/Wr 1104/16 oraz I SA/Wr 1105/16). W kwestii spełnienia przesłanek pozytywnych warunkujących orzeczenie odpowiedzialności osób trzecich zauważono, że termin płatności VAT za czerwiec 2012 r. upłynął odpowiednio w dniu 25 lipca 2012 r., zaś za lipiec 2012 r. w dniu 27 sierpnia 2012 r., a więc w czasie gdy Skarżący pełnił funkcję w zarządzie spółki (art. 116 § 2 O.p.). Z odpisu pełnego Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 31 lipca 2017 r. wynika bowiem, że Skarżący od dnia 11 lipca 2012r. (wpis nr 3 KRS) do dnia 8 listopada 2016 r. (wpis nr 10 KRS) pełnił funkcję prezesa zarządu spółki. Stwierdzono też zaistnienie drugiej z przesłanek pozytywnych warunkujących orzeczenie odpowiedzialności, tj. bezskuteczność egzekucji z majątku spółki. Podkreślono, że postępowanie egzekucyjne wobec zobowiązanej spółki zostało wszczęte na postawie tytułów wykonawczych o nr: [...], [...]. Odpisy tytułów wykonawczych wraz z zajęciem rachunku bankowego zostały doręczone zobowiązanej spółce na podstawie art. 44 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: kpa). Po zastosowaniu w dniu 2 września 2016r. skutecznego środka egzekucyjnego - zajęcie rachunku bankowego w B S.A., bank przekazał z rachunku bankowego spółki, kwotę 168,36 zł, która została zarachowana na koszty egzekucyjne. W toku dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego w dniu 17 listopada 2016r. poborca skarbowy sporządził relację o niemożności dokonania czynności egzekucyjnych w lokalu we W. przy ul. [...] . Jak wynikało z ww. relacji pod wskazanym adresem brak było jakichkolwiek znamion prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę. Organ egzekucyjny ustalił, że we W. przy ul. [...] znajduje się biuro rachunkowe, które przyjmuje korespondencję dla spółki. Ponadto, według informacji uzyskanej przez organ egzekucyjny z Centralnej Informacji Ksiąg Wieczystych z dnia 12 października 2016r., Spółka nie była właścicielem nieruchomości. Z informacji uzyskanej z CEPIK-u z dnia 17 października 2016r. wynikało, że spółka nie figurowała w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców. Nadto z informacji uzyskanej z modułu OGNIVO wynikało, że spółka nie posiadała innych rachunków bankowych niż wyżej wymienione. Wobec powyższego postanowieniem z dnia 18 listopada 2016 r. organ egzekucyjny umorzył prowadzone postępowanie egzekucyjne.