Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 listopada 2018 r., sygn. II SA/Sz 870/18

Policja

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant starszy sekretarz sądowy Alicja Poznańska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 listopada 2018 r. sprawy ze skargi J. Z. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej nagany oddala skargę.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] r., nr [...], wydanym na podstawie art. 133 ust. 1 i art.135 j ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz. U. z 2017r., poz. 2067), Komendant Powiatowy Policji w P., po przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego przeciwko asp. szt. J. Z., obwinionemu o to, że będąc zobowiązanym, zgodnie z § 14 załącznika do zarządzenia nr 805 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2013r. w sprawie "Zasad etyki zawodowej policjanta", do przestrzegania zasad poprawnego zachowania, poszanowania godności, a także tolerancji w zakresie nienaruszającym porządku prawnego w stosunku do innych policjantów, nie dopełnił tego obowiązku, w ten sposób, że w dniu [...] r., pełniąc służbę na Stanowisku Kierowania KPP w P., na pytanie podkom. J. P. Naczelnika Wydziału [...] Komendy Powiatowej Policji w P., pełniącego tego dnia służbę w ramach nadzoru kierowniczego, o sposób realizacji czynności zleconych w ramach pomocy prawnej dla KMP S. do telegramu nr [...], w obecności dyżurnego asp. P. M., krzykiem zarzucił wymienionemu wykorzystywanie stanowiska służbowego oraz nie reagował na jego wezwania do zachowania spokoju, czym popełnił przewinienie dyscyplinarne w sposób określony w art. 132 ust. 1 ustawy o Policji, uznał winnym zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę nagany.

Z odwołaniem od powyższego orzeczenia wystąpił J. Z., wnosząc o jego uchylenie i odmienne orzeczenie co do istoty sprawy, poprzez uniewinnienie od stawianego mu zarzutu. Wskazał, iż jego zachowanie w żadnym przypadku nie może stanowić naruszenia zasad etyki zawodowej policjanta, w tym w szczególności zarzuconego mu czynu, opisanego w § 14 załącznika do zarządzenia nr 805 KGP z dnia 31 grudnia 2003 r. Zarzucił organowi I instancji zastosowanie kary rażąco surowej i niewspółmiernej do czynu, o jaki został obwiniony. Wskazał,